Η εφημερίδα πόλης ΜΟΝΙΤΟR παρουσιάζει:
Την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου, για μια και μοναδική συναυλία στην Κρήτη εδώ και δύο χρόνια, στον κιν/γράφο Αστόρια, η Μόνικα κ το 8μελές συγκρότημα της θα μας χαρίσει δύο ώρες μαγευτικών ηχοχρωμάτων, παρουσιάζοντας παράλληλα ζωντανά τη νέα δισκογραφική της δουλειά, το EXIT. Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 21.00

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: 15 ευρώ
ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ: 20 ευρώ

Προπώληση εισιτηρίων
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Βιβλιοπωλεία LEXIS (οδός Έβανς) & ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ (οδός 1821)
ΧΑΝΙΑ
Βιβλιοπωλείο Πελεκανάκης (οδός Χαλίδων)
ΡΕΘΥΜΝΟ
Βιβλιοπωλέιο Δασκαλάκης (οδός Βοσπόρου)
ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Cafe DuLac (28ης Οκτωβρίου)

ΓIA TH MONIKA

Η Μόνικα είναι η καλλιτέχνιδα που έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια τις μεγαλύτερες προσδοκίες στο κοινό, για τη δουλειά της. Η φήμη για το ταλέντο της έκανε το γύρο της Αθήνας αρχικά, εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, όταν οι σποραδικές εμφανίσεις της έχτισαν το μύθο μιας κοπέλας που στα πρώτα μετεφηβικά χρόνια της, τραγουδούσε με τη δύναμη φτασμένης ερμηνεύτριας και έγραφε τραγούδια που όμοιά τους δεν είχαν ακουστεί ξανά σε ανάλογο επίπεδο.

Τo “Avatar” είναι το άλμπουμ που ουσιαστικά δίνει τον ορισμό του όρου ‘αγγλόφωνη θηλυκή τραγουδοποιός – τραγουδίστρια’: αβίαστα μελωδική (“Babe”), γνήσια στα θέματα που επικοινωνεί με τους στίχους της (“Not Young In My Youth”) και με ένα φάσμα επιρροών που πιάνει από Beatles, Χατζιδάκι και ορχηστρική pop των 60’s αλά Scott Walker (“Avatar”) και φτάνει μέχρι την κιθαριστική pop των 90’s, η Μόνικα γράφει τα τραγούδια της με οδηγό ένα “καθαρό” συναίσθημα και τα τραγουδάει με την δυνατή, κρυστάλλινα καθαρή φωνή της χωρίς περιττές ωραιοποιήσεις.

Η μουσική ενασχόληση της Μόνικα ξεκίνησε όταν η ίδια σπούδαζε στην Πάτρα όπου και αναμείχθηκε με την ανεξάρτητη σκηνή της πόλης στα μέσα των 90’s. Άρχισε να γράφει τραγούδια και να παίζει όργανα (κιθάρα, ακορντεόν, πιάνο κ.λπ.) αρχικά για να ανταπεξέρχεται στις ανάγκες της “καλεσμένης στη σκηνή” σε διάφορες εμφανίσεις φιλικών της σχημάτων στην πόλη και σύντομα, ξεκίνησε να παίζει τα δικά της τραγούδια. Τα οποία τραγούδια γράφει με απίστευτη ευκολία και ταχύτητα. Οι μελωδίες αναβλύζουν στο κεφάλι της με έναν πλούτο παρόμοιο με αυτόν των μαθηματικών εξισώσεων που γεννάνε καινούρια αποτελέσματα.

Οι μαθηματικές σπουδές της Μόνικα δεν είναι καθόλου άσχετες με τη μουσική που παράγει. Το ταλέντο της είναι φυσικό και ενστικτώδες και η αντιστοιχία που υπάρχει στο –αρχικά παράδοξο- δίπολο ‘μαθηματικά – μουσική’ είναι εντελώς συμμετρική και φυσική. Οι επιρροές του ήχου της έρχονται, σύμφωνα με την ίδια, “από τα indie rock συγκροτήματα των 90’s στις μελωδικές στιγμές τους όμως”. Τη συγκινούν πιο πολύ οι αντρικές φωνές στις χαμηλότονες στιγμές τους παρά οι γυναικείες. Οι αγαπημένοι της δίσκοι είναι το “Lost Souls” των Doves και το “Let Go” των Nada Surf και αγαπάει τους Radiohead, τους Wilco και τους Idlewilde. Παρότι ερμηνευτικά, στο “Avatar” παραπέμπει σε σπουδαίες τραγουδίστριες των 60’s (από Julie Driscol και Grace Slick μέχρι Nico αλλά και PJ Harvey), καταφέρνει να ακούγεται εντελώς προσωπική και μοναδική.

Η Monika δεν μοιάζει με οτιδήποτε έχετε ακούσει πρόσφατα ή παλιότερα στην ελληνική σκηνή και το “Avatar” είναι ένα album που θα μπορούσε να έχει κυκλοφορήσει σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου ως εγχώριος δίσκος. Αυτή είναι η σημαντική ποιότητά του και από κει πηγάζει και το διαχρονικό του ύφος που ακουμπάει στην folk, σε μια γενναία, αγνή pop αλλά και στο indie rock ύφος με το οποίο μεγάλωσε.

ΤΟ EXIT – 2010

Η Monika επιστρέφει με τον ολοκαίνουργιο δίσκο “Exit”, δύο χρόνια μετά την, κατά κοινή ομολογία, πιο ευχάριστη δισκογραφική έκπληξη των τελευταίων ετών, το “Avatar”. Εξωστρεφές, απελευθερωτικό αλλά και ερωτικό, το νέο άλμπουμ βρίσκει τη Monika να εξορμά προς όλες τις κατευθύνσεις, βρίσκοντας διέξοδο από συναισθηματικά ή και κοινωνικά βάρη, χωρίς να παύει, όμως, να αποτελεί μια εξίσου προσωπική κατάθεση με την προηγούμενη δουλειά της.

Η Monika διατηρεί την αυθεντικότητα και την αμεσότητα που λύγισαν ακόμα και τους πιο δύσπιστους που ήρθαν αντιμέτωποι με το ντεμπούτο της και με την αυτοπεποίθηση που χαρίζει σε ένα νεαρό καλλιτέχνη όχι η οικουμενική κριτική αποδοχή, αλλά ο πλούτος δημιουργικών ιδεών, συναισθημάτων και ερεθισμάτων, κάνει με τόλμη το επόμενο βήμα της καριέρας της. Πιστή στις διαχρονικές επιρροές της, τις ενσωματώνει με μαεστρία στο μοντέρνο post-90s κόσμο της, παντρεύοντας την ίδια στιγμή το πλούσιο συναίσθημα της ελληνικής μελωδίας με την εκλεπτυσμένη παγκόσμια ποπ σκηνή.

Στο “Exit”, η Monika ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες που δημιούργησε με το πρώτο της άλμπουμ, με μια φιλόδοξη παραγωγή που σφύζει από μελωδικότητα, γνήσιο συναίσθημα και αιχμηρές αναφορές. Στο “Not Enough”, την πιο ηλεκτρονική στιγμή της, χρησιμοποιεί τη Νέα Υόρκη σαν μητροπολιτικό σύμβολο γεμάτο αντιθέσεις με αποκορύφωμα μια λυτρωτική οπερατική άρια, στο “Yes I Do” δίνει την πρωτοκαθεδρία στο μπουζούκι αγκαλιάζοντας τις εγχώριες επιρροές της, στο “Never” δημιουργεί την πρώτη της καθαρόαιμη ερωτική μπαλάντα, ενώ το “Ça Commence Bien”, το οριοθετεί με έναν γαλλικό, σχεδόν κινηματογραφικό, διάλογο.

Χρησιμοποιώντας πλούσιες ενορχηστρώσεις, όπως στο ομότιτλο τραγούδι του άλμπουμ και στο πρώτο single ” Show me, come on” για να αφηγηθεί τις πιο μύχιες σκέψεις της, η Monika ισορροπεί ανάμεσα στη μουσική πολυ-συλλεκτικότητα και την προσωπική εξομολόγηση με την ελπίδα ότι θα αγγίξει όσους περισσότερους ακροατές μπορεί, μακριά από ελιτισμούς και περιοριστικές ταμπέλες. Η μοναδική ταμπέλα του “Exit” είναι αυτή που μας παροτρύνει να αφεθούμε ελεύθεροι μπροστά στις προκλήσεις της ζωής – και βρίσκεται στο εξώφυλλο.

http://www.myspace.com/monikarides