Οι κινέζικοι γρανίτες βλάπτουν σοβαρά … την οικονομία της Κρήτης και ευνοούν τους Ιταλούς

Κι όμως στην Ελλάδα της κρίσης με την καθηλωμένη οικονομία και τις επιχειρήσεις που φυτοζωούν το ακούσαμε κι αυτό: ότι δηλαδή Ιταλοί ενδιαφέρονται για πετρώματα της Κρήτης τα οποία θέλουν να εισάγουν στη χώρα τους, να τα επεξεργαστούν και να τα εξάγουν στα Εμιράτα.

Ο κ Γιώργος Δρακάκης με ιστορία μακρά στην εκμετάλλευση λατομείου στη Σητεία μιλώντας στο Ράδιο Κρήτη αναρωτήθηκε προς τι  η μανία των φορέων της Κρήτης να εισάγουν γρανίτες και τσιμεντόλιθους από την Κίνα, την Τουρκία και άλλες χώρες των Βαλκανίων την ώρα που τα πετρώματα μας- επειδή έχουν αξεπέραστη ποιότητα και διαφορά τιμής ανάξια λόγου -έχουν μπει στο στόχαστρο των ξένων.

Μάλιστα όπως ο ίδιος αποκάλυψε ακόμα και εκεί όπου οι μελέτες για έργα που εκτελούνται στο νησί μας προβλέπουν κρητικό πωρόλιθο αλλάζουν τις προδιαγραφές για να χρησιμοποιήσουν  εισαγόμενο. Και αυτό γίνεται χωρίς καν οι εργολάβοι  να πάρουν προσφορές από ντόπιες επιχειρήσεις που πωλούν πετρώματα για να δουν υπάρχει διαφορά τιμής που να δικαιολογεί την εισαγωγή;

Πέρα όμως από την τιμή ο ίδιος θέτει επί τάπητος κι άλλο ένα σοβαρό θέμα, δηλαδή της ποιότητας και περιβαλλοντικής συμπεριφοράς της ντόπιας πέτρας.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ Δρακάκη ,οι σκούροι εισαγόμενοι πωρόλιθοι που χρησιμοποιούνται σε έργα μας ,ανεβάζουν μέχρι και 2 βαθμούς Κελσίου τη θερμοκρασία ενώ αντίθετα οι δικοί μας πωρόλιθοι ρίχνουν τη θερμοκρασία. Δεν είναι τυχαίο το ότι στα πολύ ζεστά Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα χρησιμοποιούν ελληνικά μάρμαρα στα μεγάλα έργα τους γιατί δεν αυξάνουν τη θερμοκρασία .

Όπως δεν ήταν τυχαίο το ότι κατά το παρελθόν ο ΟΤΕ και μεγάλα τραπεζικά ιδρύματα που διέθεταν ευαίσθητο υλικό-μηχανήματα ,τα οποία ήθελαν να προστατεύσουν ,τοποθετούσαν ως μονωτικό υλικό πωρόλιθο Κρήτης

Όσο για την αντοχή της ντόπιας πέτρας ο κ Δρακάκης συστήνει να δουν ,όσοι ισχυρίζονται πως αγοράζοντας από την Κίνα ένα γρανίτη πετυχαίνουν μεγαλύτερη αντοχή, τα μνημεία των Ενετών στο Ηράκλειο τα οποία φτιάχτηκαν εξ ολοκλήρου με κρητικούς πωρόλιθους και παραμένουν ανέγγιχτα στο πέρασμα του χρόνου.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι επισημάνσεις του κ Καμπουράκη ,ο οποίος επίσης δραστηριοποιείται στο χώρο της παραγωγής και πώλησης πετρωμάτων στη Μεσαρά.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του εκείνος  και οι συνάδελφοι του πηγαίνουν σε εκθέσεις του εξωτερικού και προβάλλουν τα πετρώματα του τόπου μας και τις εξαιρετικές ιδιότητες τους και την ίδια ώρα εδώ χρησιμοποιούμε τα εισαγόμενα.

Ενδεικτικά ανέφερε το παραλιακό μέτωπο του Ρεθύμνου που στρώθηκε με κινέζικο γρανίτη και  την πλατεία στο Νιπηδητό όπου χρησιμοποίησαν πέτρωμα από τη Βουλγαρία. Στην πόλη του Ηρακλείου επίσης η πλειοψηφία των έργων γίνεται με εισαγόμενα υλικά .

Ελένη Βασιλάκη

ekriti.gr