Η αρχαιότερη μουσική παρτιτούρα είναι επάνω σε δαχτυλίδι!!! (Χρειάζεται να πούμε που βρέθηκε;)

Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ στον κόσμο ακέραιη μουσική καταγραφή μελωδίας σε αρχαιοελληνική παρασημαντική με τη χρήση αποκλειστικά φωνητικών χαρακτήρων, που βρέθηκε το 1912 στη Θράκη, αποκωδικοποιήθηκε από Έλληνα επιστήμονα.

Τη μουσική ερμηνεία της επιγραφής, πάνω σε δαχτυλίδι, που βρέθηκε σε τάφο του 5ου π.Χ. αιώνα, στο σημερινό βουλγαρικό χωριό Εζέροβο, κοντά στη Φιλιππούπολη, έκανε ο επίκουρος καθηγητής της ακουστικής και φυσικής της μουσικής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Χαράλαμπος Σπυρίδης και θα την ανακοινώσει αύριο στο Βαλκανικό Συνέδριο Φυσικής.

Ο κ. Σπυρίδης που έχει μελετήσει την αρχαιοελληνική και βυζαντινή μουσική, υποστηρίζει ότι το κείμενο με 61 συνολικά χαρακτήρες είναι μελωδία γραμμένη στη μουσική σημειογραφία των αρχαίων Ελλήνων με ελληνικά γράμματα, κι όχι απλή ελληνική επιγραφή, όπως υποστήριζαν ως τώρα πολλοί αρχαιολόγοι και γλωσσολόγοι.

«Πιστεύω, είπε στα “ΝΕΑ” ό κ. Σπυρίδης, ότι το επίγραμμα στο δαχτυλίδι του Εζέροβο είναι μια θρακική μελωδία, πιθανόν ένας ύμνος, κι είναι γραμμένη με σύμβολα της φωνητικής μουσικής. Με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και με τη βοήθεια των μουσικών πινάκων του Αλυπίου (4ος μ.Χ.) έκανα αποκωδικοποίηση των ιωνικών μουσικών συμβόλων, που είναι όλα φωνητικά, σε νότες σημερινής μουσικής σημειογραφίας.

Το δαχτυλίδι του Εζέροβο με τη μουσική παρτιτούρα του 5ου π.Χ.αιώνα

Η εξέλιξη της μελωδίας είναι μουσικά και μουσικολογικά ορθή, καθώς επίσης και αισθητικά αποδεκτή. Πιθανώς ο ρυθμός της μελωδίας είναι έξι-όγδοα. Τον ίδιο ρυθμό, επισήμανε ο κ. Σπυρίδης, έχει και ό ιερότερος χορός των Θρακιωτών, ο «ζωναράδικος». Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Διαπιστώθηκε, είπε ο κ. Σπυρίδης, ότι οι τρεις γραμμές της μελωδίας ανήκουν στο υπεριώνιο (ή υπεριάστιο) τρόπο και οι υπόλοιπες γραμμές στον υπεραιόλιο τρόπο…».

A Classic Greek Key Pattern

Το δαχτυλίδι με την παρτιτούρα του θρακικού ύμνου, που βρίσκεται στο αρχαιολογικό μουσείο της Σόφιας, είχε βρεθεί στη διάρκεια ανασκαφών στον τάφο του Εζέροβο μαζί με άλλα αρχαιοελληνικά κτερίσματα, κι έχει προκαλέσει ζωηρό ενδιαφέρον συγκριτικής γλωσσολογίας, στηριγμένοι δηλαδή στο λεξιλόγιο γνωστών ινδοευρωπαϊκών γλωσσών.

Οι χαρακτήρες είναι γραμμένοι πάνω στην πλάκα του δακτυλιδιού χωρίς να ξεχωρίζουν οι λέξεις. Σε αντιγραφή είναι οι εξής:

Ο φιλόλογος Κοσμάς Αποστολίδης από τη Φιλιππούπολη είχε υποστηρίξει ότι η επιγραφή είναι γραμμένη στην ελληνική γλώσσα και ο Κωνσταντίνος Κουρτίδης είχε διατυπώσει τη γνώμη ότι είναι προφανής ο προφορικός και προαιολικός, δηλαδή ο θρακικός, χαρακτήρας της επιγραφής.
Πάντως πρέπει να σημειωθεί ότι την εποχή που γράφτηκε η επιγραφή οι Θράκες γνώριζαν την ελληνική γλώσσα την οποία μιλούσαν με ιδιαίτερους ιδιωματισμούς.

του Χρίστου Ζαφείρη
ermionh.blogspot.gr