Ηλίας Παπαηλιάκης – Ένας Κρητικός ζωγράφος διεκδικεί το βραβείο ΔΕΣΤΕ

Ένας Κρητικός ζωγράφος, ο Ηλίας Παπαηλιάκης είναι ανάμεσα στους έξι υποψήφιους καλλιτεχνες για το 8ο Βραβείο ΔΕΣΤΕ, που θα απονεμηθεί τον Σεπτέμβριο, όπως ανακοίνωσε το ομώνυμο Ίδρυμα, ενώ τον Απρίλιο θα προηγηθεί η καθιερωμένη έκθεση με τα έργα των υποψηφίων στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης.

Οι έξι καλλιτέχνες που θα διεκδικήσουν το βραβείο ΔΕΣΤΕ 2013 επελέγησαν ανάμεσα σε 28 υποψηφίους. .

Ο Ηλίας Παπαηλιάκης σύμφωνα με την επιτροπή επελέγη για τη συνεχή πορεία στη σύγχρονη ζωγραφική, όπως και τη συνεπή αναθεώρηση της εικαστικής γλώσσας, μέσα από αναφορές και ανατροπές, τόσο της Ιστορίας όσο και της καλλιτεχνικής του πρακτικής.

Υπενθυμίζεται ότι ο θεσμός του Βραβείου ΔΕΣΤΕ θεσμοθετήθηκε το 1999, για τη στήριξη και την προώθηση της σύγχρονης ελληνικής τέχνης και απονέμεται κάθε δύο χρόνια σε έναν Έλληνα καλλιτέχνη που ζει είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.

Ο καλλιτέχνης

Ο Παπαηλιάκης είναι ένας καλλιτέχνης με αξιοσημείωτη προσωπική διαδρομή, με ιδιαίτερο στίγμα γραφής πάνω στο τι σημαίνει εικόνα και με ποιο τρόπο μπορεί να την διαπραγματευτεί κανείς σήμερα. Έχει τιμηθεί με το πρώτο βραβείο του Ιδρύματος Γιάννη και Ζωής Σπυρόπουλου κι έκανε σε μικρή ηλικία ατομική έκθεση στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Το 2001 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην 49η μπιενάλε της Βενετίας.

Πρόσφάτως είχε πραγματοποιήσει έκθεση στην βερολινέζικη γκαλερί «Upstairs Berlin».

Η έκθεση με τίτλο «Δρέσδη» είναι η πρόσφατη δουλειά του ταλαντούχου 40χρονου ζωγράφου, ο οποίος εκθέτει για τρίτη φορά στην γερμανική πρωτεύουσα.

Πηγή έμπνευσης στη σειρά «Δρέσδη» είναι η καταστροφή της πόλης το 1945 από τους συμμάχους. Επιπρόσθετο ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι ο ζωγράφος κατάγεται από την Κάνδανο της Κρήτης, την οποία ισοπέδωσαν οι Ναζί στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

«Στο χωριό μου» έλεγε ο Ηλίας Παπαηλιάκης «οι Ναζί τοποθέτησαν μια πλάκα με την επιγραφή « Εδώ υπήρξε η Κάνδανος». Στο τέλος του Πολέμου στην Δρέσδη, επιβλήθηκε ο νόμος του νικητή. Αυτό που θέλω να υπογραμμίσω με την έκθεσή μου σε μια χώρα που αποφασίζει, εν πολλοίς, για την τύχη μας είναι ότι», συνεχίζει ο ίδιος, « όλα τα ανθρώπινα επιτεύγματα στηρίζονται σε σαθρές βάσεις».

Το βλέμμα του ζωγράφου επιχειρεί να εμβαθύνει στην ανθρώπινη ψυχή, που κουβαλά τα τραύματα της Ιστορίας. Πρόθεσή του «δεν είναι να κατηγοριοποιεί τις φιγούρες και τα πρόσωπα σε θύματα και θύτες» .

patris.gr