Ρήμαξε η Κισαμίτικη ύπαιθρος

Προβληματισμένος ο αναγνώστης της στήλης που μου τηλεφώνησε τις προάλλες: «Πλακώνεται η ψυχή μου όταν διασχίζω την ύπαιθρο της Κισάμου και διαπιστώνω ότι σχεδόν τα πάντα έχουν ερημώσει.
Αμπέλια και ελιές έχουν αφεθεί στη μοίρα τους. Κι όμως η γη ήταν αυτή που έθρεψε γενιές και γενιές Κισαμιτών, που ανέκαθεν στήριζε όλη την οικονομία της Επαρχίας μας. Τα τελευταία χρόνια γίναμε όλοι μπίζνεσμαν, ενώ πολλοί που ήταν κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, τα είχαν φορτώσει όλα στον κόκορα, για την ακρίβεια στους αλλοδαπούς εργάτες». Και πρόσθεσε: «Θυμάμαι πριν μερικές δεκαετίες που πολλοί μάζευαν τα χαρούπια (την καλύτερη ζωοτροφή), ενώ σήμερα ταΐζουν τα ζώα τους με έτοιμες ζωοτροφές. Όσο για μας, παλαιότερα πέφταμε με τα μούτρα στα παπουτσόσυκα, ενώ τα τελευταία χρόνια τα βλέπουμε να σαπίζουν χωρίς να τα πλησιάζει κανείς».
Αυτό γράφω και ξαναγράφω, φίλε αναγνώστη, εδώ και μήνες. Μόνο η γη και ο τουρισμός μπορούν να αναγεννήσουν την Κίσαμο. Οι προϋποθέσεις υπάρχουν, αρκεί να βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας. Τίποτα δεν γίνεται πλέον με αυτόματο πιλότο.