Η φυγή των καταθέσεων και η «φάκα» των φημών
Οι Ελληνες τραπεζίτες κάνουν λόγο για «οργανωμένη επίθεση στην ελληνική οικονομία από εκείνους που έχουν “ποντάρει” στην κατάρρευση της χώρας και κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να επαληθευτεί η προφητεία τους».
Σε αυτοκαταστροφή οδηγούνται όσοι, πέφτοντας θύματα της κάθε Κασσάνδρας που προεξοφλεί τη χρεοκοπία της χώρας, σπεύδουν ή αναζητούν τρόπους να «φυγαδεύσουν» τις καταθέσεις τους στο εξωτερικό ή να τις μετατρέψουν σε δολάρια.
Και φτάνουν στο σημείο να θεωρούν, για παράδειγμα, τις τράπεζες της Βουλγαρίας ή της Ρωσίας ασφαλέστερες από τις ελληνικές σε επίπεδο πιστοληπτικής ικανότητας. Αποσύρουν, λοιπόν, τα κεφάλαιά τους από τις τράπεζες στην Ελλάδα και είτε τα μεταφέρουν σε τράπεζες του εξωτερικού, πληρώνοντας προμήθειες μεταφοράς (εμβάσματα), είτε τα φυλάνε σε θυρίδες. Κάποιοι άλλοι έσπευσαν να τα κάνουν και χρυσές λίρες. Άλλοι πάλι μέσα στον πανικό τα «γύρισαν» σε δολάρια, μη λαμβάνοντας υπόψη τους το ρίσκο της συναλλαγματικής ισοτιμίας.
Και φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για αποδόσεις, αφού στις χώρες της Ε.Ε. τα επιτόκια «παίζουν» στο 1%, ενώ τα υψηλά επιτόκια των τραπεζών της Βουλγαρίας ή της Ρωσίας, που φτάνουν και στο 7%, ενέχουν τον κίνδυνο της πιστοληπτικής σταθερότητας της χώρας.
Το «τυρί» και η «φάκα»
Το τελευταίο διάστημα πολλοί είναι εκείνοι που «δάγκωσαν» το τυρί και πιάστηκαν στη «φάκα» της φημολογίας. Ο,τι δηλαδή η χώρα χρεοκοπεί, ό,τι επιστρέφουμε στη δραχμή, οι ευφάνταστοι, μάλιστα, άκουγαν τις μηχανές του Νομισματοκοπείου στο Χολαργό να κόβουν δραχμές.
Οι επιτήδειοι έπαιξαν και συνεχίζουν να παίζουν καλά το παιχνίδι της παραπληροφόρησης και οι Ελληνες, ζορισμένοι είναι αλήθεια από τα μέτρα, «ψάχνουν» τα δικά τους Ελ Ντοράντο στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ, και αναζητούν τα «ασφαλή καταφύγια» της Δύσης. Οι Ελληνες τραπεζίτες κάνουν λόγο για «οργανωμένη επίθεση στην ελληνική οικονομία από εκείνους που έχουν ‘ποντάρει’ στην κατάρρευση της χώρας και κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να επαληθευτεί η προφητεία τους».
Οι κατηγορίες
Κεφάλαια μεταφέρθηκαν από τον Νοέμβριο και μετά από τους πελάτες του private banking. Το 70% των κεφαλαίων που έφυγαν ανήκουν στους μεγάλους πελάτες, που διατηρούν λογαριασμούς και σε τράπεζες του εξωτερικού. Εδώ ανήκουν χρήματα εφοπλιστών, βιομηχάνων κ.λπ.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι «μικροί», αυτοί που θεωρούν ότι είναι προτιμότερο οι οικονομίες μιας ζωής να έχουν «στέγη» τράπεζες της Σερβίας, της Βουλγαρίας ή της Ρωσίας. Τα χρήματα που αναλογούν στον καθένα από αυτούς είναι της τάξης από 30.000 ευρώ μέχρι 200.000 ευρώ. Διότι όπως είπαμε τα μεγάλα ποσά από 400.000 ευρώ και πάνω διακινήθηκαν μέσω private banking.
Και ο επαναπατρισμός
Τα τραπεζικά στελέχη εκτιμούν ότι προσεχώς θα υπάρξει εισροή κεφαλαίων στην χώρα, λόγω των ευνοϊκών διατάξεων για τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων (φορολογικό νομοσχέδιο).
Δηλαδή όσοι είχαν καταθέσεις στο εξωτερικό πριν από τις 15 Απριλίου 2010 και «φέρουν» στην Ελλάδα τα χρήματα δεν υπόκεινται σε έλεγχο «πόθεν έσχες».
Επίσης, φορολογούνται με 5%, ενώ αν επενδύσουν σε ακίνητο (σπίτι κ.λπ.), σε ομόλογα ή μετοχές -και διατηρήσουν την επένδυση αυτή για δύο χρόνια- τους επιστρέφεται το 2,5% του φόρου. Ουσιαστικά, δηλαδή, φορολογούνται με 2,5%, αντί του 8% που θα έχουν φόρο όσοι κρατήσουν τα χρήματα στο εξωτερικό.
Ο κίνδυνος και το κόστος
Γιατί όμως είναι ασύμφορη η φυγάδευση των κεφαλαίων από την Ελλάδα στο εξωτερικό; Σύμφωνα με τα ισχύοντα στην Ευρωζώνη, η διακίνηση των κεφαλαίων είναι ελεύθερη. Ομως, για να ανοίξει κάποιος ένα λογαριασμό κατάθεσης σε τράπεζα του εξωτερικού είναι απαραίτητη η φυσική του παρουσία. Δηλαδή θα πρέπει να πάει ο ίδιος να υπογράψει τα σχετικά έγγραφα. Και φυσικά να ελεγχθεί το γνήσιο της υπογραφής. Διαδικασίες ιδιαίτερα χρονοβόρες. Παράλληλα θα «ελεγχθεί» για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος. Το επιτόκιο που θα λάβει είναι ιδιαίτερα χαμηλό και δεν ξεπερνά ακόμα και στην προθεσμιακή κατάθεση το 1,5%.
Θα χρεωθεί με έξοδα μεταφοράς (έμβασμα από τη μία τράπεζα στην άλλη που είναι ανάλογα με το ύψος του μεταφερόμενου ποσού (ξεκινά από τα 15 ευρώ για 10.000 ευρώ). Αν θελήσει να επιστρέψει τα χρήματα στην Ελλάδα, επίσης θα πληρώσει το κόστος μεταφοράς. Αν δηλώσει ότι έχει κατάθεση στο εξωτερικό θα φορολογείται με 8%. Αν θελήσει να επαναπατρίσει τα κεφάλαια του -μετά την 20η Νοεμβρίου 2010- θα πρέπει να αποδείξει το «πόθεν έσχες» του ποσού.
Πιο απλά: Αυτός που θα βγάλει 50.000 ευρώ σε τράπεζα του εξωτερικού, θα πληρώσει για το έμβασμα 50 ευρώ. Θα πάρει επιτόκιο 1,5% (στην Ευρωζώνη), δηλαδή 750 ευρώ. Με βάση το φορολογικό νομοσχέδιο θα πρέπει να δηλώσει το ύψος των καταθέσεων που διατηρεί στο εξωτερικό και φορολογείται με 8% (στο κεφάλαιο) δηλαδή 4.000 ευρώ. Κάποιος δηλαδή θα χάσει 3.200 ευρώ σε ένα χρόνο. Αν τα χρήματα μετατραπούν σε ξένο νόμισμα, τότε υπάρχει και το κόστος της προμήθειας 1-3 τοις χιλίοις.
Ισοτιμία
Οπως αναφέρουν τα τραπεζικά στελέχη όσοι π.χ. αγόρασαν δολάρια με την ισοτιμία στο 1,5 σήμερα βρίσκονται κερδισμένοι καθώς το δολάριο έχει κερδίσει έδαφος έναντι του ευρώ. Σήμερα η ισοτιμία είναι στο 1,208 και ο συναλλαγματικός κίνδυνος έχει να κάνει με το εύρος που αυτή θα διαμορφωθεί στο μέλλον. Οι αναλυτές θεωρούν ότι η ισοτιμία ευρώ – δολάριο θα κινηθεί στα επίπεδα 1,15 έως 1,35.
1,5% επιτόκιο δινεται για τις καταθεσεις σε τραπεζες του εξωτερικου το οποιο κρινεται ως ιδιαιτερα χαμηλο
15 ευρώ ειναι τα εξοδα μεταφορας (εμβασμα) για μεταφορα ποσου 10.000 ευρω σε τραπεζα του εξωτερικου
8% φόρο θα καταβαλει καποιος για επαναπατρισμο κεφαλαιων απο το εξωτερικο
750 ευρώ επιτοκιο (1,5%) θα λαβει καποιος για καταθεση στο εξωτερικο 50.000 ευρω
3.200 ευρώ θα ειναι οι απωλειες που θα εχει μετα την φορολογια 8% (4.000 ευρώ)
1,5 έως 1,35 εκτιμουν οι ειδικοι οτι θα κινηθει η ισοτιμια ευρω / δολαριου
