Έκθεση του Δημήτρη Περδικίδη: Ποιητής της ύλης – Χρονικογράφος της εποχής του , στη Δημοτική Πινακοθήκη
Εγκαινιάστηκε την Τετάρτη 26 Μαΐου 2010, στις 20:00 στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων η ατομική έκθεση αναδρομικού χαρακτήρα του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου της διασποράς Δημήτρη Περδικίδη. Την έκθεση, με τίτλο Δημήτρης Περδικίδης: Ποιητής της ύλης – Χρονικογράφος της εποχής του, επιμελείται η ιστορικός τέχνης Μπία Παπαδοπούλου και διοργανώνει η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων σε συνεργασία με τον συλλέκτη Κώστα Ιωαννίδη.
Εκτίθενται 27 σχέδια και 55 πίνακες που χρονολογούνται από το 1948, όταν ήταν ακόμα φοιτητής στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, μέχρι το θάνατό του το 1989. Παρουσιάζονται επίσης οι δέκα μεταξοτυπίες από το λεύκωμα «Ρωμιοσύνη», ένα ελεύθερο εικαστικό σχόλιο πάνω στο ομώνυμο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου. Τα έργα προέρχονται από την Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, τη Συλλογή της Alpha Bank, το Μουσείο Αιτωλοακαρνανίας Χρήστου και Σοφίας Μοσχανδρέου, το Μουσείο Ίωνος Βορρέ, από ιδιώτες συλλέκτες και από τη συλλογή της οικογένειας του Περδικίδη.
Μαγεμένος από τον δραματικό χαρακτήρα της ισπανικής τέχνης, ο Δημήτρης Περδικίδης –από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες της διασποράς– έφυγε το 1953 για τη Μαδρίτη και παρέμεινε εκεί μέχρι το 1985 που επέστρεψε πια στα πάτρια εδάφη.
Τα πρώτα χρόνια στην Ισπανία τεμαχίζει την φόρμα σε πολλαπλά επίπεδα ανακαλώντας την τέχνη των κυβιστών. Σταδιακά προχωρεί προς τη χειρονομιακή αφαίρεση, κατασταλάζοντας στις αρχές της δεκαετίας του ’60 σε ένα ύφος που έδινε έμφαση στον αυθορμητισμό και τα τυχαία επεισόδια της ύλης κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής πράξης. Αυτή η τάση, μια από τις ευρωπαϊκές εκδοχές του αμερικανικού αφηρημένου εξπρεσιονισμού, άνθιζε τότε στην Ισπανία. Ο Περδικίδης σύντομα έγινε μέρος της ισπανικής καλλιτεχνικής πρωτοπορίας: συμμετείχε και το 1964 και το 1966 στη Μπιενάλε Βενετίας εκπροσωπώντας την Ισπανία αλλά και σε πολυάριθμες εκθέσεις πάνω στην ισπανική ζωγραφική διεθνώς. Παρόλα αυτά πάντα κράτησε ζωντανούς τους συναισθηματικούς δεσμούς του με την Ελλάδα, εκθέτοντας μάλιστα τη δουλειά του σε διάφορες γκαλερί στην Αθήνα, την Κρήτη και αλλού.
Οι δεκαετίες του ’60 και του ’70 ήταν δεκαετίες πολιτικού αναβρασμού που αποτυπώθηκε στις τέχνες διεθνώς. Ο καλλιτέχνης, βαθιά επηρεασμένος από τις παγκόσμιες καταστάσεις και ιδιαίτερα από την άνοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα το 1967, εγκαταλείπει την αφηρημένη ζωγραφική και στρέφεται στην τέχνη διαμαρτυρίας. Εμπνευσμένος από το θέατρο της αποξένωσης του Μπρεχτ, απεικονίζει σκληρές όψεις της εποχής χρησιμοποιώντας τον ρεαλισμό για να προκαλέσει την άμεση αντίδραση του θεατή. Με συναισθηματικά αποστασιοποιημένο βλέμμα, κριτικάρει ως χρονικογράφος τη βία, την εξορία, τη φυλάκιση, την πείνα, τη δυστυχία, τον θάνατο. Επιπλέον, κατευθύνει τον θεατή στις αντικειμενικές εικόνες με τη χρήση γεωμετρικών σχημάτων που προσθέτουν μια αντι-ρεαλιστική νότα στους πίνακες.
Γύρω στο 1980, εισέρχεται στην τελευταία φάση εργασίας του. Συνυφαίνει στοιχεία προηγούμενων περιόδων για να συμπλέξει αφηρημένες πινελιές και πλούσιες ματιέρες με βασικά γεωμετρικά σχήματα. Οπαδός της Ηρακλείτειας σκέψης, συνυφαίνει αρμονικά τα αντίθετα: τη γεωμετρία με τον λυρισμό, τη λογική με το συναίσθημα, την τάξη με το χάος.
Με την ευκαιρία της έκθεσης, θα κυκλοφορήσει πολυτελής κατάλογος με αναλυτικά κείμενα και φωτογραφίες έργων του καλλιτέχνη.
Διάρκεια Έκθεσης: 26 ΜΑΙΟΥ – 22 ΙΟΥΛΙΟΥ
Ωράριο Πινακοθήκης:
Δευτέρα έως Παρασκευή: 10:00-14:00 και 19:00-22:00,Σάββατο:10:00-14:00
Κυριακή κλειστά.
Είσοδος:2€
Μειωμένο:1€
Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Χάληδων 98, 73131 Χανιά,
Τηλ.: 2821092294
