“Υπάρχει τραγουδιστής που ζητιάνεψε στο μετρό…”

«Ναι, υπάρχει τραγουδιστής που ζητιάνεψε στο μετρό… Ναι, οι πιο αναίσθητοι απέναντι στα προβλήματα των άνεργων τραγουδιστών είναι αυτοί με τις υπέρογκες αμοιβές» καταγγέλλει ο πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Τραγουδιστών Δημήτρης Κοντογιάννης σε συνέντευξή του στην «Espresso της Κυριακής».

Ο αντιστάρ του ελληνικού τραγουδιού κατονομάζει αυτούς και αυτές που δεν… καταδέχονται να γραφτούν μέλη του σωματείου, το οποίο εκπροσωπεί εκ των πραγμάτων τους 3.000 επαγγελματίες όλης της χώρας -αριθμό ρεκόρ στην Ευρώπη. Και αποκαλύπτει τη χρεοκοπία που ζουν τα lifestlyle κέντρα-«τέρατα» της Ιεράς Οδού.

Ο πρόεδρος των τραγουδιστών μιλάει για τη θεραπευτική ιδιότητα της μουσικής, καθώς ο ίδιος συμμετέχει σε ιατρικό πείραμα, και αναλύει μεταξύ σοβαρού και αστείου τα φάρμακα-τραγούδια που χορηγεί από την πίστα για τη… μάστιγα του αιώνα: τον προδομένο έρωτα…

– Ποιο είναι το προφίλ του σωματείου σας;
Η Ενωση Τραγουδιστών Ελλάδας ιδρύθηκε άτυπα το 1980 με προσωρινό προεδρείο και πρώτα ιδρυτικά μέλη τους Μάνο Λοΐζο, Μανώλη Μητσιά, Δημήτρη Μητροπάνο, Λάκη Χαλκιά, Χαρούλα Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Δήμητρα Γαλάνη, Αλκηστη Πρωτοψάλτη, εμένα και πολλούς άλλους. Σήμερα έχουμε γύρω στα 500 εγγεγραμμένα μέλη.

– Τα λεγόμενα μεγάλα ονόματα συμμετέχουν;
Πολλοί που παίρνουν τα μεγάλα μεροκάματα δεν είναι καν μέλη. Μόνο τώρα, με τη χρεοκοπία, που βλέπουν ότι δεν έχουν δουλειά και δεν θα πάρουν σύνταξη, έρχονται κάποιοι και γράφονται, γιατί καταλαβαίνουν πως μόνο μέσα από τη συλλογική διεκδίκηση μπορούν να κερδίσουν κάτι οι ίδιοι και οι συνάδελφοί τους. Οι πιο αναίσθητοι είναι αυτοί με τις υπέρογκες αμοιβές. Και από αυτούς περιμένουν οι συνάδελφοί τους να τους συμπαρασταθούν σε αυτήν τη δύσκολη στιγμή. Να σας πω ποιοι δεν είναι μέλη; Δεν είναι ο Πασχάληςς Τερζής, δεν είναι η Πέγκυ Ζήνα, δεν είναι ο Σάκης Ρουβάς, αν υποτεθεί ότι είμαστε στο ίδιο επάγγελμα. Δεν είναι η Κοκκίνου, δεν είναι η Γαρμπή, δεν είναι ο Ρέμος, δεν είναι ο Σφακιανάκης. Είναι όμως η Βίσση και μπράβο της. Πάντως, ας ξέρουν όσοι και όσες περιφρονούν το επαγγελματικό σωματείο μας πως η εισφορά είναι μόλις… 30 ευρώ τον χρόνο. Και ότι η μόνη υποχρέωσή τους είναι να έρχονται δύο φορές τον χρόνο στις συνελεύσεις…

– Τελικώς, πώς έχει επηρεάσει η κρίση τα κέντρα-«γήπεδα»;
Η κρίση χτύπησε αυτά τα κέντρα της Ιεράς Οδού και της Πειραιώς, χωρητικότητας άνω των χιλίων ατόμων, με τους εμπορικούς καλλιτέχνες. Πριν από την κρίση το… νυχτοκάματο εκεί για ορισμένους έφτανε έως τα 25.000 ευρώ. Επαναλαμβάνω: 25.000 ευρώ την ημέρα! Τώρα το ποσό αυτό έπεσε στο μισό του μισού. Αυτά τα μαγαζιά δημιούργησαν μια εικονική πραγματικότητα όσον αφορά την προσέλευση του κόσμου μέσω συλλόγων, σωματείων, σχολείων, ακόμη και με πούλμαν από την επαρχία! Δεν υπήρξε πραγματική ανάγκη της κοινωνίας να πάει ο κόσμος να τους ακούσει. Πήγαιναν γιατί αποφάσιζε το διοικητικό συμβούλιο σε συνεργασία με τις δημόσιες σχέσεις κάθε μαγαζιού που έκλεινε θέσεις από τον… Αύγουστο. Τώρα, η κίνηση έπεσε κατά 50%. Εσκασε η φούσκα στα κέντρα-«μαμούθ», με τις φωνές που οι περισσότερες -όχι όλες- είναι φούσκες, δημιουργήματα των μίντια. Μιλάμε για μέτριες και μέτριους, ακαλλιέργητους και ακαλλιέργητες, με κύριο προσόν την εμφάνιση και τα σκάνδαλα. Το χρηματιστήριο του lifestyle, αφού πρώτα εξαθλιώθηκε, τώρα καταρρέει και η κατάρρευσή του θα αποβεί δημιουργική για το ελληνικό πολιτιστικό τραγούδι.

– Στα μικρότερα μαγαζιά;
Η κίνηση έπεσε στο 40% στις ταβέρνες με μουσική και στα ρεμπετάδικα. Επιπλέον, και στα μεγάλα και στα μικρά μαγαζιά, έχουν μειωθεί και οι μέρες εργασίας. Από τέσσερα μεροκάματα που έπαιρνε ο τραγουδιστής, τώρα παίρνει δύο ή μόνο ένα μεροκάματο, αν δεν πάει καλά η Παρασκευή.

– Το κατώτερο που μπορεί να πάρει ένας τραγουδιστής εκτός συστήματος;
Υπάρχουν τραγουδιστές που τραγουδάνε και με πενήντα ευρώ…

– Υπάρχουν τραγουδιστές που πεινάνε;
Ναι, υπάρχουν τραγουδιστές, μεγάλα ονόματα που έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στη δισκογραφία και στα κέντρα, και πεινάνε! Ναι, υπάρχει τραγουδιστής που ζητιάνεψε στο μετρό. Αλλος που δουλεύει σε ανθοπωλείο. Αλλος που είναι στο καροτσάκι παράλυτος χωρίς σύνταξη. Αλλος που άνοιξε σουβλατζίδικο. Αλλος που κάνει τον κρεοπώλη… Δεν μου επιτρέπεται να πω ονόματα.

– Πώς είναι το ασφαλιστικό σας;
Ασφαλιζόμαστε στο ΙΚΑ. Με δεδομένο ότι ο τραγουδιστής πρέπει να συγκεντρώσει τον αριθμό των ενσήμων, κανείς δεν έχει πάρει σύνταξη από καθαρά τραγουδιστική εργασία. Οσοι ελάχιστοι πήραν σύνταξη, την πήραν από άλλες παράπλευρες ασφαλίσεις. Ο Τέρης Χρυσός είχε και οικοδομικά ένσημα.

ΕΛΛΑΔΑ, ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

– Πόσους επαγγελματίες τραγουδιστές έχουμε σε όλη την Ελλάδα;
Με βάση τις στατιστικές που έχουμε κάνει από τα μαγαζιά, οι επαγγελματίες πρέπει να φτάνουν τις 2.000 στην Αττική. Στην υπόλοιπη Ελλάδα, άλλοι 1.000. Συνολικά 3.000 τραγουδιστές και τραγουδίστριες ανά το πανελλήνιο.

– Πόσα μαγαζιά υπάρχουν με τραγουδιστές;
Στην Αθήνα έχουμε κάπου 500 μαγαζιά, και τα ρεμπετάδικα μέσα. Σε όλη την Ελλάδα πάνω από 1.000 μαγαζιά. Μιλάμε πάντα για ζωντανή μουσική.

– Συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες;
Το Μόναχο, που έχει τον ίδιο πληθυσμό με την Αθήνα έχει… καμιά δεκαριά μαγαζιά με ζωντανή μουσική. Γερμανική μουσική.

– Δηλαδή είμαστε πρώτοι στον κόσμο σε αναλογία τραγουδιστών – πληθυσμού;
Πρώτοι στην Ευρώπη σίγουρα. Πρώτη στον κόσμο έρχεται η Ινδία και ακολουθούν Τουρκία και Αίγυπτος. Εμείς είμαστε σίγουρα στους… G7 του κόσμου. Στις πιο αναπτυγμένες μουσικά χώρες του πλανήτη Γη.

– Πού οφείλεται αυτή η τραγουδιστική αγάπη του Ελληνα;
Από αρχαιοτάτων χρόνων, ο ελληνικός λαός συνόδευε τα μεγάλα γεγονότα της ζωής του και της ζωής της πόλης του με μουσική. Διότι η μουσική θεραπεύει την ψυχή και απαλύνει την πόνο.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

– Ποια είναι η θεραπευτική ιδιότητα της μουσικής;
Επειτα από σειρά ερευνών σε πανεπιστήμια, θεραπευτικά ιδρύματα και νευρολογικές κλινικές, έχουμε επιστημονική τεκμηρίωση για τις ιαματικές επενέργειες της μουσικής. Και στην Ελλάδα, ένα ερευνητικό πρόγραμμα σε νοσηλευτικό ίδρυμα της Αττικής είναι στον σχεδιασμό με εθελοντική συμμετοχή μου. Λόγω ιατρικού απορρήτου δεν μου επιτρέπεται να δημοσιοποιήσω ονόματα, αλλά σας λέω ότι το κλινικό πείραμα προβλέπει να δεχθούν οι ασθενείς μέσω ακουστικών διάφορες μουσικές κλίμακες με δικές μου ηχογραφήσεις, ώστε ο νευρολόγος να καταγράψει με ειδικά μηχανήματα που κάνουν εγκεφαλογράφημα, τι ερεθισμούς δέχεται ο εγκέφαλος, σε ποια σημεία και πώς αντιδρά ο κάθε ασθενής. Οι ηχογραφήσεις μου είναι με φλάουτο, λαούτο, ούτι και κανονάκι. Πρόκειται για όργανα χωρίς επιθετικούς τρόπους.

– Τι σημαίνει «τρόπος»;
Οι αρχαίοι Ελληνες έλεγαν «τρόπους» τις κλίμακες. Ο «δώρειος» τρόπος είναι αυτός που σήμερα λέμε στο λαϊκό τραγούδι «ουσάκ» και που η βυζαντινή μουσική ορίζει ως «πλάγιο του πρώτου». Παράδειγμα, το τραγούδι «Ολα σε θυμίζουν». Αν λοιπόν κάποιος επιληπτικός αντιδρά θετικά σε έναν τέτοιο ήχο, θα εντάξει ο γιατρός ως συμπληρωματική αγωγή μια τέτοια ακρόαση μελωδίας σε συγκεκριμένα διαστήματα της ημέρας.

– Το τραγούδι είναι αγαλλίαση όπως η Θεία Λειτουργία της Κυριακής;
Σαφώς. Τέτοιες εφαρμογές έχουμε στην εκκλησιαστική υμνωδία. Οι μεγάλοι συνθέτες του ανατολικού χριστιανισμού έβαλαν, για παράδειγμα, τον ήχο «σαμπάχ» -«ευλογητός ει, Κύριε, με τα δικαιώματά σου» – για να μαλακώνει η ψυχή των τεθλιμμένων στη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας. Αυτός ο ήχος, στο λαϊκό τραγούδι, αντιστοιχεί με το «Σάλα, σάλα, μες στη σάλα, τα μιλήσαμε» ή με το «Ποιος θα με πληροφορήσει».

– Ποιος ήχος ξεσηκώνει;
Η κλίμακα ματζόρε. Οι Βυζαντινοί τη χρησιμοποιούσαν όταν πήγαιναν στον πόλεμο, γιατί δημιουργεί ανταγωνιστικά αισθήματα. Σε ματζόρε είναι το τραγούδι «Συννεφιασμένη Κυριακή». Αντίθετα, τη νύχτα έπαιζαν ήχο μινόρε, που έχει ρομαντισμό και ψυχική γλυκύτητα. Παράδειγμα το «Ω, γλυκύ μου έαρ», που στο τραγούδι αντιστοιχεί με το «Ξύπνα, γλυκό μου, κι άκουσε».

ΓΙΑΤΡΕΙΑ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

– Πάμε στο προσωπικό σας… θεραπευτικό πρόγραμμα. Οσοι είναι άρρωστοι με τα τραγούδια σας και έρχονται να γιατρευτούν από προδομένο έρωτα, πώς γιατρεύονται έστω για ένα βράδυ;
Η μεγάλη μάστιγα είναι ο προδομένος έρωτας. Και αυτός θεραπεύεται μόνο με κλίμακα «ουσάκ». Τραγούδια που ενδείκνυνται σε αυτά τα περιστατικά είναι: «Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου», «Πάρε τα χνάρια που άφησαν τα μαύρα δάκρυά μου», «Ασ’ τον τρελό στην τρέλα του«, «Αναψε το τσιγάρο, δώσ’ μου φωτιά», «Ανοίξτε τα τρελάδικα να βγει ο κόσμος έξω». Ενα από τα… νεότερα φάρμακα αυτού του είδους είναι η «Πριγκηπέσα», -«Αλλα θέλω κι άλλα κάνω, πώς να σου το πω». Αυτά τα τραγούδια για τον έρωτα βοηθούν να περιοριστεί δραστικά η πάθηση, να μη χαθούν τα όρια και πάει ο άλλος και σκοτώσει για μια γυναίκα που τον πρόδωσε. Ετσι, ο προδομένος έρχεται στο κέντρο, ακούει τα κατάλληλα τραγούδια, χορεύει και ξημερώματα φεύγει ανακουφισμένος.

– Δηλαδή ασκείτε και μια… αντιεγκληματική πολιτική.
Βεβαίως! Και επιπλέον, αποφεύγεται και η πολυφαρμακία, γεγονός που έχει θετικές επιπτώσεις στα ασφαλιστικά ταμεία (γέλια). Αστεία-αστεία, ξέρετε τι κόσμο έχω γλιτώσει από τα ψυχοφάρμακα;

– Βλέπετε να δημιουργούνται νέα τραγούδια για την τραγωδία που περνάει η χώρα;
Ηδη ξεκίνησα «Τα δημοτικά της κρίσης». Είναι δέκα τραγούδια με πολιτικό στίχο εναντίον των πολιτικών που μας έφεραν στη σημερινή κατάντια. Είναι πάνω σε κλασικούς δημοτικούς σκοπούς. Και γίνεται χαμός στο Διαδίκτυο: «Ξεβρακωμένο μ’ έχεις με χρεολύσια / ζητάς τον Παρθενώνα και τα Βριλήσσια /Σαρκοζί, Σαρκοζί, μου ’χεις φάει την ψυχή / μου ’χεις φάει την ψυχή / με τη Μέρκελ τη ναζί».

– Θα μπορούσατε να τραγουδάτε σε μεγάλη πίστα;
Στη διάρκεια της πορείας μου είχα επανειλημμένες προτάσεις για τα μεγάλα κέντρα της παραλίας. Τις αρνήθηκα, γιατί δεν ήθελα να νοθεύσω το τραγούδι ως σύστημα αξιών. Δεν δελεάστηκα από τη φωταγωγημένη δόξα. Αγάπησα το τραγούδι περισσότερο από τα λεφτά. 

Οχτώ πενιές για έναν αντιστάρ

1. Γεννήθηκε στη Δαύλεια στις 24 Μαΐου 1950.

2. Επαιζε τρομπέτα στη Φιλαρμονική του δήμου Λιβαδειάς.

3. Αφησε το ξυλουργείο του πατέρα του και ήρθε στην Αθήνα, όπου έκανε σπουδές στο Ωδείο Αθηνών.

4. Το 1973 με τον αδελφό του Γιώργο και τον Μανώλη Δημητριανάκη ίδρυσαν τη Ρεμπέτικη Κομπανία αναβιώνοντας το ρεμπέτικο τραγούδι.

5. Από τους ανανεωτές του τραγουδιού, συμμετείχε στους ιστορικούς δίσκους «Η εκδίκηση της γυφτιάς» και «Δήθεν» (Ρασούλης, Ξυδάκης, Παπάζογλου).

6. Εχει είκοσι προσωπικούς δίσκους με συνθέσεις των Ξυδάκη, Λοΐζου, Νικολόπουλου, Σούκα, Μαμαγκάκη.

7. Τραγούδησε στο Ηρώδειο και στο Μέγαρο, και έκανε συναυλίες με δημοτικά, ρεμπέτικα και λαϊκά, γυρνώντας όλον τον κόσμο, όπου υπάρχουν Ελληνες.

8. Παίζει στα δάχτυλά του όλο το καζαντζιδικό ρεπερτόριο (σύνολο 920 τραγούδια) και κατασκευάζει… με τα χεράκια του λαϊκά όργανα.

[espressonews.gr]