Το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου αιώνα στα Χανιά

Η Πυξίδα της Πόλης, ο Δήμος Χανίων, το Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου σε συνεργασία με την Πολιτιστική Εταιρείας Κρήτης, με τη συνδρομή της Κινηματογραφικής Ομάδας Χανίων και την υποστήριξη των Χανιώτικων Νέων, παρουσιάζουν στα Χανιά το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Από 26 έως 28 Μαρτίου στο Μεγάλο Αρσενάλι σε καθημερινές προβολές από 6:30 έως 10:30 το βράδυ.

Σάββατο 26/03/2011

18:30 THE TILLMAN STORY 95΄
20:05 ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΡΙΣΙ 48΄
21:00 MY SWEET CANARY 89΄

Η ιστορία του Πατ Τίλμαν / Αμίρ Μπαρ-Λεβ
Το 2002, ο Πατ Τίλμαν εγκατέλειψε την καριέρα του στο επαγγελματικό αμερικάνικο ποδόσφαιρο για να καταταγεί στις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ. Αυτόματα μετατράπηκε σε σύμβολο πατριωτισμού και ακλόνητης αίσθησης καθήκοντος. Όμως η αλήθεια για τον Πατ Τίλμαν είναι πολύ πιο σύνθετη –και τελικά πολύ πιο ηρωική– απ’ την καρικατούρα που δημιούργησαν τα μέσα ενημέρωσης. Κι όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να χρησιμοποιήσει τον θάνατό του για να προπαγανδίσει τον πόλεμο, φάνηκε ότι δεν ήξερε με ποια οικογένεια είχε να κάνει. Από το σπίτι της στα όρη της Σάντα Κρουζ, η μητέρα του Πατ, Ντάνι Τίλμαν, ηγήθηκε της οικογενειακής εκστρατείας για την αποκατάσταση της αλήθειας πέρα απ’ το μύθο που δημιουργήθηκε γύρω απ’ τη ζωή και το θάνατο του γιου της. Μέσα από ειλικρινείς, αποκαλυπτικές μαρτυρίες των συνστρατιωτών και των συγγενών του, η συγκινητική και οξυδερκής ταινία του Αμίρ Μπαρ-Λεβ όχι μόνο ρίχνει φως στα όσα ακολούθησαν του θανάτου του Πατ, αλλά εξετάζει και διαχρονικά θέματα όπως η ίδια η έννοια του ηρωισμού.

Γυναίκες στο μικρό Παρίσι / Κυριακή Μάλαμα
Οι τσιγγάνες στον Δενδροπόταμο αντικρίζουν με καχυποψία την κάμερα και συνήθως αρνούνται να εκτεθούν στο φακό. Αν όμως δεχτούν, παραδίνονται αυθόρμητα και εκφράζονται χωρίς αναστολές. Η κάμερα της ΕΤ3 περιπλανήθηκε στη γειτονιά αυτή, στη νοτιοδυτική άκρη της Θεσσαλονίκης, και κατέγραψε εικόνες της καθημερινής ζωής στους δρόμους και στις αυλές, στο κομμωτήριο και στο μπακάλικο, καθώς και κουβέντες γυναικών για τη ζωή τους και τις παραδόσεις των Ρομά εκεί.

Καναρίνι μου γλυκό / Ρόι Σερ
Η Ρόζα Εσκενάζι τραγούδησε με τον ίδιο τρόπο που έζησε, με πάθος, φλόγα και αγάπη. Αυτή είναι η ιστορία τριών νέων μουσικών απ’ την Ελλάδα, την Τουρκία και το Ισραήλ, οι οποίοι ξεκίνησαν ένα συναρπαστικό μουσικό ταξίδι, θέλοντας να αφηγηθούν, για πρώτη φορά μέσα από μια ταινία, την ιστορία της πιο γνωστής και αγαπητής στην Ελλάδα τραγουδίστριας του ρεμπέτικου. Το ταξίδι θα τους οδηγήσει από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, ακολουθώντας τα μουσικά βήματα της Ρόζας Εσκενάζι. Κυρίως, όμως, το ταξίδι θα τους οδηγήσει στα μύχια ενός κόσμου που έχει σε μεγάλο βαθμό χαθεί, παρόλο που οι ήχοι του εξακολουθούν να ηχούν σ’ ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου.

Κυριακή 27/03/2011

18:30 ONE LUCKY ELEPHANT 82΄
20:00 ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ 35΄
20:45 THE GREEK CRISIS EXPLAINED 3΄
20:50 WELLCOME TO EUROPE 10΄
21:00 ΘΕΣΣΑΛΟΝ-ΗΧΟΙ 50΄
21:50 Η ΗΧΩ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ 50΄

Ένας τυχερός ελέφαντας / Λίσα Λίμαν
Πού πάει ένας ελέφαντας όταν η ζωή του στο τσίρκο τελειώνει; Δεκαέξι χρόνια πέρασαν από τότε που ο διευθυντής τσίρκου Ντέιβιντ Μπόλντινγκ υιοθέτησε τη Φλόρα, ένα ορφανό αφρικανικό ελεφαντάκι, το οποίο ανέθρεψε με αγάπη σαν να ήταν μέλος της οικογένειάς του και μετέτρεψε στο αστέρι του τσίρκου του. Καθώς η Φλόρα πλησιάζει στην ενηλικίωση, ο Ντέιβιντ συνειδητοποιεί ότι δεν είναι ευτυχισμένη επί σκηνής και, εντέλει, βρίσκεται αντιμέτωπος με το γεγονός ότι το τσίρκο δεν κάνει για τη Φλόρα. Ένας ελέφαντας πρέπει να ζει με άλλους ελέφαντες. Παρ’ όλα αυτά, η πορεία προς τη «συνταξιοδότησή» της είναι ένα δύσκολο και συγκινητικό ταξίδι, το οποίο δοκιμάζει με απρόσμενους τρόπους το δεσμό τους.

Αφηγήσεις άλλων γυναικών / Μαρία Πεσλή
Το Αφηγήσεις άλλων γυναικών είναι ένα συλλογικό δημιουργικό ντοκιμαντέρ. Μία περιήγηση στις άγνωστες και αφανείς όψεις της ζωής τριών γυναικών που ζουν τα τελευταία 15 χρόνια στην Ελλάδα: της Αφερντίτα Τσάκο και της Μανιόλα Μίλα από την Αλβανία, και της Σβετλάνα Μπλαχίνα από τη Λευκορωσία. Ένα όνομα, μια δουλειά, μια οικογενειακή γιορτή, μια βόλτα στο κέντρο της πόλης αποκτούν συμβολικό νόημα και γίνονται η αφορμή για πιο προσωπικές, μύχιες σκέψεις και συναισθήματα. Υπόρρητα μιλούν για τη μετανάστευση, την ξενότητα, τη ρευστότητα των ταυτοτήτων και την αίσθηση του να είσαι ένας «άλλος», ένας «ξένος». Οι αφηγήσεις τους ωστόσο αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί πλαισιώνονται από εικόνες που γύρισαν οι ίδιες, μια πρακτική εμπνευσμένη από την παράδοση του συμμετοχικού βίντεο που γενικότερα ενθάρρυνε μια πιο ενεργή και προσωπική κατάθεσή τους στο έργο – ένα έργο που αναμφίβολα δεν θα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς την αφοσίωση, την αμοιβαία κατανόηση κι εμπιστοσύνη μεταξύ όλων των γυναικών της δημιουργικής ομάδας.

The Greek Crisis Explained / ΝΟΜΙΝΤ
Το έργο The Greek Crisis Explained είναι η οπτική γωνία της ΝΟΜΙΝΤ σχετικά με την ελληνική οικονομική κρίση. Η Ελλάδα, ένα νεαρό κακομαθημένο κοριτσάκι καταβροχθίζεται από το Χρέος της, ένα τεράστιο τέρας. Η ΕΕ δεν μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα μόνη της. Και όταν δεν υπάρχει ελπίδα, έρχεται το ΔΝΤ στο παιχνίδι…

Welcome to Europe / Στέλιος Κούλογλου
Ένας καταυλισμός προσφύγων στα σύνορα Πακιστάν-Αφγανιστάν, φτιαγμένος από χαρτόκουτα και γεμάτος ιστορίες ανθρώπων που έχουν βασανιστεί από την αστυνομία. Μια φυλακή στην Ιορδανία με κελιά που ενώ είναι φτιαγμένα για πέντε ανθρώπους χωρούν εκατό φυλακισμένους, κρεμασμένους στα κάγκελα. Ένας ακόμη αυτοσχέδιος καταυλισμός σε ένα δάσος στην Κένυα, γεμάτος εγκλωβισμένους πρόσφυγες. Ένας ομαδικός τάφος στη Βοσνία Ερζεγοβίνη και ένας ιμάμης που προσεύχεται για τις ψυχές τους. Μόνο που οι εικόνες, μαθαίνουμε στο τέλος της ταινίας, δεν λένε την αλήθεια. Όλες οι σκηνές προέρχονται από κέντρα κράτησης και τενεκεδουπόλεις μεταναστών στην Ελλάδα. Οι ελληνικές αρχές αδυνατούν να διαχειριστούν το κύμα των χιλιάδων μεταναστών και η υπόλοιπη Ευρώπη αδιαφορεί. Όσο για τον ιμάμη της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, δεν πρόκειται παρά για έναν Έλληνα ιμάμη που προσεύχεται μπροστά σε έναν υπαρκτό ομαδικό τάφο: των μεταναστών που έχασαν τη ζωή τους στο ποταμό Έβρο, προσπαθώντας να περάσουν από τη Τουρκία στην Ελλάδα…

Θεσσαλον-ΗΧΟΙ / Ciners8
Το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να καταγράψει την ποικιλότητα των μουσικών ρευμάτων και τις νέες τάσεις που αποτυπώνονται στη μουσική σκηνή της πόλης της Θεσσαλονίκης, μιας πόλης στο σταυροδρόμι ανατολής και δύσης, που πάντα πρωτοπορούσε στα μουσικά πράγματα της χώρας μας. Ένας χάρτης συνόλων, ένα δίκτυο ομάδων και καλλιτεχνικής δημιουργίας φαίνεται να λειτουργεί μέσα στον αστικό χώρο. Εκπρόσωποι από δέκα μουσικά συγκροτήματα, που παράγουν μουσική και κινούνται με βάση την πόλη της Θεσσαλονίκης, μιλούν για τη σχέση τους με την πόλη και την εποχή, για την εποχή της ψηφιακής πραγματικότητας που αρχίζει να κυριαρχεί (Διαδίκτυο), όπου δημιουργοί και καλλιτέχνες διεκδικούν πια «δωρεάν» την προσοχή μας και τη φήμη τους, αλλάζοντας έτσι και τους κανόνες του παιχνιδιού. Τις απόψεις τους εκφράζουν και μουσικοί παραγωγοί, εκπρόσωποι του ραδιοφώνου και της Δημοτικής αρχής.

Η ηχώ του χρόνου / Πάνος Κέκας 50΄
«Κάπου στο τέλος της φαντασίας μας υπάρχει ο Λαβύρινθος. Γυρνά και πάλλεται και κανείς έως τώρα δεν έχει φθάσει στο κέντρο του».
Αυτό το «Λαβύρινθο» των μύθων αλλά και της αρχέγονης υπερβατικής πνευματικότητας του Ρος Ντέιλι και της μουσικής του εξερευνά η ταινία Η ηχώ του χρόνου. Ο σκηνοθέτης Πάνος Κέκας παρακολουθεί και καταγράφει την ενδιαφέρουσα και συναρπαστική πορεία του παγκόσμια γνωστού Ιρλανδού μουσικού και συνθέτη Ρος Ντέιλι στους δρόμους της «Τροπικής μουσικής». Ο Ρος Ντέιλι ζει τα τελευταία τριάντα χρόνια στην Κρήτη αλλά παραμένει πάντα ένας ακούραστος ιχνηλάτης νέων μουσικών δρόμων. Ταξιδεύει με τον «Λαβύρινθο» δίνοντας συναυλίες και φέρνει σ’ επαφή διαφορετικούς πολιτισμούς, με οδηγό το ήθος και την αστείρευτη έμπνευσή του.

Δευτέρα 28/03/2011
Ειδικό Αφιέρωμα: «ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΙ – ΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ»

Στερεότυπα, περιθωριοποίηση, φόβος. Αλλά και αποδοχή, ένταξη, αγάπη. Δύο αντιθέσεις που συνυπάρχουν, όταν γίνεται λόγος για άτομα με αναπτυξιακές και νοητικές δυσλειτουργίες, για συνανθρώπους μας που μάχονται για την υπεράσπιση των ξεχωριστών τους δεξιοτήτων, αλλά και για τον σεβασμό μας. Με αφορμή τη διοργάνωση των Παγκόσμιων Αγώνων Special Olympics Athens 2011, το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου Αιώνα πραγματοποίησε ένα μεγάλο αφιέρωμα με τίτλο «Έτσι είμαι – Ανατρέποντας προκαταλήψεις».
Ταινίες τεκμηρίωσης που μας προσκαλούν να γνωρίσουμε καλύτερα τους ανθρώπους με αναπτυξιακά και νοητικά προβλήματα και να δούμε τον κόσμο με τα δικά τους μάτια.
Οι ταινίες του αφιερώματος αποστασιοποιούνται από τα συνήθη – «κλινικής» φύσης – ντοκιμαντέρ με ανάλογη θεματολογία. Αντίθετα ρίχνουν φως στην προσωπικότητα και την καθημερινότητα των συγκεκριμένων ατόμων και των κοντινών τους ανθρώπων. Από τη μια, αναδεικνύονται, οι δυσκολίες στην επικοινωνία, η πάλη για κοινωνική ενσωμάτωση και η ανεπάρκεια υποστηρικτικών πρακτικών. Από την άλλη όμως, δείχνουν, ότι η στήριξη από συγγενικά και φιλικά πρόσωπα, τα ταλέντα, η δύναμη ψυχής και οι επιθυμίες αυτών των ανθρώπων, υπερνικούν τόσο τα προβλήματα, όσο και τις προκαταλήψεις.
Τέσσερις ταινίες του αφιερώματος θα προβληθούν την Δευτέρα 28 Μαρτίου στην στάση του 13ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στα Χανιά.

18:30 Ο ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΙ 75΄
19:45 BREADMAKERS 11΄
20:00 HOW I AM 49΄
20: 55 ΜΑΘΗΜΑΤΑ-ΠΑΘΗΜΑΤΑ: ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ 57΄
21:55 EMBRACEABLE 50΄

Ο τόπος που δακρύζουν οι θεοί / Ελένη Βλάσση
Ένα αληθινό σενάριο, με τη Σπιναλόγκα κηλίδα του πολιτισμού. Μια πραγματεία δοσμένη με λόγια, αφηγήσεις, δάκρυ, πόνο, ελπίδα για ζωή, μέσα από τα μάτια και τα χείλη ή ό,τι απέμεινε απ’ αυτά των 330 λεπρών που έγιναν πρωταγωνιστές. Ένας φόρος τιμής σε εκείνους που το δρεπάνι της Μοίρας, για 53 χρόνια, απέκοπτε από την κοινωνία και τους πετούσε στη Σπιναλόγκα για να πεθάνουν. Η ζωή τους μια καθημερινή πάλη για να γκρεμίσουν τα σκοτεινά τείχη των προκαταλήψεων και να αλλάξουν τη φρίκη της Σπιναλόγκας σε ελπίδα για ανθρώπινη ζωή, κι ας ήταν όλα γύρω που οδηγούσαν στο θάνατο. Τέλος ήρθε το θαύμα, η θεραπεία, η μεγάλη ψευδαίσθηση για ελευθερία ήρθε το εμπόδιο, ο κόσμος των ανθρώπων, όπου, όμως, δεν τους περίμενε πια κανείς.

Breadmakers Οι αρτοποιοί / Γιάσμιν Φέντα
Σ’ ένα φούρνο στο Εδιμβούργο, μια ομάδα εργαζομένων με μαθησιακές δυσκολίες φτιάχνουν διαφορετικά είδη βιολογικού ψωμιού, το οποίο μοιράζεται καθημερινά σε μαγαζιά και καφετέριες της πόλης. Οι εργαζόμενοι συνεννοούνται χρησιμοποιώντας προσωπικούς τρόπους έκφρασης και τη νοηματική γλώσσα, φανερώνοντάς μας μια σειρά πολύπλοκων διαπροσωπικών σχέσεων μεταξύ τους αλλά και με τους κοινωνικούς τους λειτουργούς. Ο φούρνος Γκάρβαλντ αποτελεί πρωτοβουλία ενός κέντρου που έχει εμπνευσθεί απ’ τις ιδέες του Ρούντολφ Στάινερ. Εκεί, οι εργαζόμενοι ανακαλύπτουν τις ατομικές τους ικανότητες και τη δημιουργικότητά τους σ’ ένα περιβάλλον κοινωνικοποίησης.

Έτσι είμαι / Ίνγκριντ Ντεμέτς, Καρολίνε Λάιτνερ
«Είμαι σαν ένας ερημίτης σ’ ένα νησί». Έτσι περιγράφει ο Πάτρικ τη ζωή του αυτιστικού που ζει παγιδευμένος στο σώμα του. Διαθέτοντας τη σοφία ενός στοχαστή και τα όνειρα και τους φόβους ενός εφήβου, ο Πάτρικ γίνεται οδηγός μας στον κόσμο του και μας επιτρέπει να δούμε, έστω και φευγαλέα, τα συναισθήματά του. H ταινία ακολουθεί τον Πάτρικ στο σχολείο, στο χρόνο που περνά με την οικογένειά του αλλά και μόνος του, και μεταφέρει στην οθόνη τις μύχιες σκέψεις του, αποκαλύπτοντας τη ματιά του η οποία συνήθως περιβάλλεται απ’ την ομίχλη της κατάστασής του. Αυτό που μας αποκαλύπτεται είναι μια πολυσύνθετη, φιλοσοφημένη ψυχή. Βλέπουμε έτσι μια αποστολή που μπορεί να επιτελέσει ο κινηματογράφος: να μας επιτρέψει να κοιτάξουμε –χωρίς οίκτο, αλλά με συμπόνια– μέσα στη ζωή κάποιου άλλου.

Μαθήματα-Παθήματα: Τι θα γίνει ο Δημήτρης; / Γιάννης Μισουρίδης, Βάλερυ Κοντάκος
Ο Δημήτρης είναι ένας έφηβος με νοητική υστέρηση, ο οποίος φοιτά σ’ ένα σχολείο της Αττικής για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Το σχολείο, όμως, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υποδομών, εξοπλισμού, συντήρησης, και μεγάλες ελλείψεις σε εξειδικευμένα προγράμματα. Οι διαφορετικές περιπτώσεις μαθητών με ειδικές ανάγκες αντιμετωπίζονται ως μία ενιαία κατηγορία, με αποτέλεσμα να βρίσκονται όλα τα παιδιά αυτά σε μία «γκρίζα περιοχή» εκπαιδευτικής υποβάθμισης. Bλέπουμε από κοντά τους γονείς του Δημήτρη –τη Γιάννα και τον Ματθαίο– να προσπαθούν να βρουν τρόπους που θα εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή διαβίωση στον Δημήτρη.

Embraceable Αγκαλιάσιμοι / Τζον Κεντ
To Αγκαλιάσιμοι είναι μια ταινία για την ομορφιά, το χάρισμα και την αγνή χαρά των ανθρώπων που πάσχουν από την σπάνια γενετική ασθένεια Σύνδρομο Ουίλλιαμς. Παρά τις γνωστικές δυσκολίες, οι άνθρωποι με Σύνδρομο Ουίλλιαμς είναι εξαιρετικά δημιουργικοί και έχουν πλήρη αντίληψη της διαφορετικότητάς τους. Το πάθος και το ταλέντο τους στη μουσική είναι τέτοιο που δεν μπορεί να περιγραφεί, αλλά ούτε και να εξηγηθεί επιστημονικά. Η ταινία περιλαμβάνει μαρτυρίες σημαντικών ερευνητών της ασθένειας από το Ινστιτούτο Σαλκ, το Χάρβαρντ και άλλα κορυφαία ερευνητικά κέντρα, αλλά η καρδιά της αφήγησης είναι κάποιες θαυμάσιες συναντήσεις με ανθρώπους που πάσχουν από Ουίλλιαμς καθώς παίζουν μαζί μουσική, συγχρωτίζονται και γοητεύουν το κοινό.