5.000 τόνοι λαδιού στην αγορά της Ρωσίας
Ανάσα για το Νομό Ηρακλείου και ειδικά για τους αγρότες – μέλη της ΕΑΣΗ θα αποτελέσει η συμφωνία που βρίσκεται ένα βήμα πριν από την οριστικοποίησή της, με τη Ρωσία, η οποία αποδεικνύεται μια από τις πιο μεγάλες θαυμάστριες χώρες του κρητικού ελαιολάδου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τις οποίες επιβεβαίωσε ο ίδιος ο πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου, μεγάλη ρωσική εταιρία έχει δείξει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την απορρόφηση πάνω από 1.500 τόνους εκλεκτού ελαιολάδου για κάθε ένα από τα τρία χρόνια της συμφωνίας. Συνολικά η ποσότητα που θα απορροφηθεί από τη Ρωσία θα είναι περίπου 5.000 τόνοι εμφιαλωμένου ελαιολάδου.
Πρόκειται αναμφίβολα για μια πολύ σημαντική επιτυχία της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου, η οποία αποδεικνύει ότι μέσα σε αυτή τη δύσκολη οικονομική συγκυρία για όλους, η ποιότητα και τα σωστά βήματα, μπορούν και πάλι να προσελκύσουν αγοραστές, κεντρίζοντάς τους το ενδιαφέρον.
«Είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία με τη Ρωσία, η οποία μόλις κλειστεί θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Θεωρώ ότι η συμφωνία αυτή είναι σίγουρη. Θα επιτευχθεί μέσα στο άμεσο μέλλον. Αυτό που περιμένουμε είναι να επιστρέψει από τη Ρωσία ο εκπρόσωπος της εταιρίας, ο οποίος έχει δείξει άριστη συμπεριφορά προς εμάς, στο θέμα των εξαγωγών.
Μετά από το δοκιμαστικό στάδιο έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο να ζητάει μια μεγάλη ποσότητα ελαιολάδου τώρα. Θεωρεί ότι το ελαιόλαδό μας «το “Κνωσός” είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει», σημειώνει ο κ. Μανόλης Γαβαλάς.
Ο πρόεδρος της ΕΑΣΗ μάλιστα, στη διάρκεια της συνέντευξης που παραχώρησε χθες στην «Τ», επισήμανε κάτι που έχει ειπωθεί εδώ και πολύ καιρό από τους περισσότερους εμπλεκόμενους φορείς ότι «η τυποποίηση και η πιστοποίηση είναι η μόνη λύση για να βγει το λάδι από το αδιέξοδο και να υπάρξει ελπίδα για τους ελαιοπαραγωγούς. Μόνο μέσα από την ποιότητα θα ανακάμψει η αγορά και όχι μέσα από το χύμα ελαιόλαδο».
Σημειώνεται ότι και ο εκτελεστικός διευθυντής του ΣΕΔΗΚ Νίκος Μιχελάκης έχει τονίσει με δηλώσεις του ότι «μόνο μέσα από την πιστοποίηση θα έχει αξία και θα εγγυάται το προϊόν για τον καταναλωτή, ενώ παράλληλα θα προσαυξάνει την αξία του προϊόντος για τον παραγωγό. Είναι φανερό ότι πιστοποιήσεις που χρησιμεύουν μόνο για την εξασφάλιση κάποιας επιδότησης, η οποία μάλιστα επιβαρύνει τους άλλους παραγωγούς ως παρακράτημα, εξυπηρετεί περισσότερο τους πιστοποιητές από τους πιστοποιούμενους».
Ωστόσο συμπεραίνει λέγοντας πως και εδώ απαιτείται ειδικά για το ελαιόλαδο ανασχεδιασμός κεντρικά και περιφερειακά ώστε το παρακράτημα που γίνεται από τους άλλους να δικαιολογείται.
[tolmi.gr]