O πρόεδρος Ομπάμα και η Ευρώπη ανακαλύπτουν την Goldman Sachs
του Πέτρου Παπακωνσταντίνου
«Ενα γιγαντιαίο καλαμάρι – βαμπίρ, τυλιγμένο πάνω στο πρόσωπο της ανθρωπότητας, αφαιμάσσει ανελέητα οτιδήποτε μυρίζει χρήμα». Με αυτό τον γλαφυρό τρόπο περιγράφει την Goldman Sachs ο Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας Ματ Ταΐμπι.
Ο χρηματοπιστωτικός κολοσσός της Γουόλ Στριτ, ο οποίος ιδρύθηκε το 1869 από τον Γερμανοεβραίο μετανάστη Μάρκους Γκόλντμαν, μοιάζει να δικαιώνει όσους τρομάζουν με τον γιγαντισμό και τη δαιμονικά καταστροφική του δύναμη. Την ώρα που η αμερικανική Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς μηνύει την εταιρεία για εξαπάτηση των επενδυτών στην αγορά κατοικίας, οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να διαπιστώνουν τον καταλυτικό της ρόλο στα παιχνίδια υπονόμευσης του ευρώ, με μοχλό και το ελληνικό χρέος.
Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου, για την εφημερίδα Καθημερινή της 21ης Απριλίου του 2010
Οι κατηγορίες των αμερικανικών αρχών επικεντρώνονται σε ένα απίθανο χρηματοπιστωτικό «προϊόν» της εταιρείας, που άκουγε στο όνομα «Abacus 2007» (όπως λέμε: φάγαμε τον άμπακο). «Τα επενδυτικά προϊόντα ήταν περίπλοκα και καινοφανή, αλλά η απάτη απλή και αρχαία», ανέφερε η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Ο πυρήνας του κατηγορητηρίου είναι ότι η Goldman Sachs βοηθούσε, με το αζημίωτο, ορισμένους πελάτες της να στοιχηματίσουν πάνω στην απαξίωση άλλων «προϊόντων», τα οποία πουλούσε σε άλλους, αφελέστερους, πελάτες. Οπως δήλωσε ο πρόεδρος επιτροπής του Κογκρέσου που ασχολείται με τη θρυλούμενη απάτη: «Είναι σαν να πουλάς μεταχειρισμένο αυτοκίνητο με φθαρμένα φρένα και μετά να αγοράζεις την ασφάλεια του αυτοκινήτου»!
Στο άκουσμα της βαρύτατης κατηγορίας, ο πρόεδρος της Goldman Sachs, Λόιντ Μπλάνκφαϊν, αντί άλλης απάντησης, αρκέστηκε να σηκώσει τους ώμους και να δηλώσει: «Αυτό θα πει ελεύθερη αγορά»! Οπως θα λέγαμε και στην Ελλάδα, «ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό»! Στο μεταξύ, ο ίδιος μηχανισμός του «διπλού στοιχήματος» που συνέτριψε τους Αμερικανούς επενδυτές στεγαστικών δανείων υψηλού κινδύνου, φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε και εναντίον του ευρώ. Σε πρώτη φάση, η Goldman Sachs βοήθησε, όπως έχει ήδη καταγγελθεί, την Ελλάδα και άλλες χώρες της Ενωσης να επιδοθούν σε «δημιουργική λογιστική» και να μεταμφιέσουν μέρος του χρέους τους σε επενδύσεις (swaps) επί εποχής Κ. Σημίτη. Με αυτό τον τρόπο είχαν σε ανύποπτο χρόνο συντελέσει στη διάβρωση, έν τινι μέτρω, των θεμελίων της ΟΝΕ.
Η δεύτερη φάση άρχισε το 2009, όταν μεγαθήρια της Γουόλ Στριτ άρχισαν να τζογάρουν πάνω στα ασφάλιστρα κινδύνου του ελληνικού χρέους (CDS). Μεταξύ αυτών ήταν το hedge fund του Πόλσον, διαβόητο για την επιτυχή συνεργασία του με την Goldman Sachs στο γδάρσιμο των κορόιδων, στην Αμερική, το οποίο υπολογίζεται ότι τζόγαρε υπέρ της χρεοκοπίας της Ελλάδας περί τα 4 δισ. ευρώ.
Οι Financial Times αποκάλυψαν ότι στις 28 Ιανουαρίου του 2010, Goldman Sachs και Πόλσον διοργάνωσαν μυστικό δείπνο κερδοσκόπων στη «Μεγάλη Βρεταννία», με θέμα πώς θα βγάλουν ζουμί από την ελληνική κρίση. Λίγο αργότερα, στις 17 Φεβρουαρίου, ένα άλλο δείπνο με αντικείμενο το ελληνικό χρέος, αυτή τη φορά στο ξενοδοχείο «Plaza Athenee» του Μανχάταν, έφερε στο ίδιο τραπέζι τον Τζον Πόλσον με τον Τζορτζ Σόρος.
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα κληθεί να αποφανθεί για τις ενδεχόμενες πολιτικές διαπλοκές του μεγάλου, κερδοσκοπικού παιχνιδιού εναντίον του ευρώ με υπομόχλιο το ελληνικό χρέος. Δεν μπορεί κανείς να μη σημειώσει, όμως, ότι η Goldman Sachs, ένα μεγαθήριο με κεφάλαια 2,5 φορές μεγαλύτερα από το ελληνικό ΑΕΠ, ανέδειξε από τις τάξεις της τους υπουργούς Οικονομικών των ΗΠΑ επί Μπιλ Κλίντον και Τζορτζ Μπους.
Πάντως, στην Αμερική, οι αποκαλύψεις για την πειρατική πρακτική της Goldman Sachs σε περίοδο μαζικής ανεργίας εξαγρίωσαν την κοινή γνώμη, κάτι που αξιοποιήθηκε δεόντως από τον Μπαράκ Ομπάμα στην προσπάθειά του να βάλει χαλινάρι στη Γουόλ Στριτ. Υπέρμαχος της μεταρρύθμισης, η πρόεδρος της Βουλής, Νάνσι Πελόζι, δεν δίστασε να καυτηριάσει τους τραπεζίτες, δηλώνοντας ότι «πρέπει να στερηθούν τη δυνατότητα που είχαν μέχρι τώρα, να κοινωνικοποιούν τις ζημιές και να ιδιωτικοποιούν τα κέρδη». Ο ίδιος ο Ομπάμα προειδοποίησε ότι «αν θέλουν τον πόλεμο (οι τραπεζίτες), θα τον έχουν»! Απομένει να δούμε αν θα έχει την τόλμη να περάσει τον Ρουβίκωνα που χωρίζει τα λόγια από τα έργα.
