Ένας Χανιώτης μετέφρασε Ρίτσο στον Καναδά

Ο Χανιώτης Μανώλης Αλυγιζάκης μετέφρασε στα αγγλικά επιλογή ποιημάτων του Γιάννη Ρίτσου.  

Με δύο νέες εκδόσεις έκλεισε το 2010 για τον μεγάλο μας ποιητή Γιάννη Ρίτσο. Με τον τίτλο «Yannis Ritsos – Poems» κυκλοφόρησε μόλις στον Καναδά, από τον εκδοτικό οίκο Libros Libertad, σε νέα μετάφραση στα αγγλικά από τον Χανιώτη Μανώλη Αλιγιζάκη, επιλογή ποιημάτων από δεκαπέντε ποιητικές συλλογές του Γιάννη Ρίτσου.

Τις ίδιες μέρες στην Αθήνα κυκλοφόρησε από τον Κέδρο «Η μικρή καμηλοπάρδαλη που δεν έτρωγε το φαγητό της» της Ερης Ρίτσου. Δύο εκδόσεις που αποτέλεσαν την αφορμή για μια σύντομη συνομιλία με τη μοναχοκόρη του ποιητή, επίσης συγγραφέα.

Ο Μανώλης Αλυγιζάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1947. Σπόυδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, απ’ όπου αποφοίτησε με Πτυχίο Πολιτικών Επιστημών. Υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις για δύο χρόνια και μετανάστευσε στο Βανκούβερ το 1973. Εκεί εργάστηκε σε διάφορες θέσεις εργασίας.

Παρακολούθησε μαθήματα αγγλικής λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser. Έχει γράψει τρία μυθιστορήματα, μια σειρά από ποιητικές συλλογές, διάφορα άρθρα και διηγήματα στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά.

Αφού εργάστηκε ως εργάτης στη βιομηχανία σιδήρου, εργάτης σε τρένο, οδηγός ταξί, και χρηματιστής, τώρα ζει στο White Rock όπου περνά το χρόνο του γράφοντας. Προς το τέλος του 2006 ίδρυσε την Libros Libertad, μια ανορθόδοξη και ανεξάρτητη εκδοτική εταιρεία στο Surrey της Βρετανικής Κολομβίας με στόχο την έκδοση λογοτεχνικών.

Τα περισσότερα ποιήματα που περιλαμβάνονται στον συγκεκριμένο τόμο μεταφράζονται για πρώτη φορά στα αγγλικά.

“Σε αυτήν την καταπληκτική συλλογή, τονίζει η καθηγήτρια Cathi Shaw, Ph.D, ο Μανώλης μας εισάγει στο έργο της ζωής του Έλληνα ποιητή, Γιάννη Ρίτσου. Αυτή η συλλογή ζωγραφίζει τη ζωή ενός ανθρώπου και ως τέτοια προσδιορίζει τη σπουδαιότητα του. Από την ποτισμένη με θάλασσα παιδική ηλικία και τις περιπέτειες της νιότης στο γκρέμισμα της αθωότητας.

Ο αναγνώστης μπορεί να παρακολουθήσει τον ποιητή , Ρίτσο , μέσα από τον πόνο της ζωής , να δοκιμάσει τη μετατόπιση του σε μια ωριμότητα που είναι κυνική και επώδυνη, αλλά έφτασε στην αλήθεια. Και όλα αυτό, αναδύεται μέσα από το σκηνικό μιάς Ελλάδας, σε λευκό, παστέλ και χρυσό, με γεύσεις και υφές μακρινές και εξωτικές, αλλά όμορφη και αληθινή”.

[cretalive.gr]