Το Δημοτικό σφαγείο και οι στρουθοκάμηλοι…

Αρθρο του Ναπ.Σαραντίδη, απο το μπλογκ ΣΦΗΝΕΣ ΚΑΙ ΣΦΗΝΑΚΙΑ (με τη μεσολάβση του SADENTREPESE)

Όχι ως «κεραυνός εν αιθρία», αλλά ως το «χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η απόφαση της υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Μιλένας Αποστολάκη για το άμεσο κλείσιμο του δημοτικού σφαγείου Χανίων.

Εδώ και χρόνια όλοι, στην κυριολεξία όλοι, από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση , τον δήμο Χανίων και τους άλλους δήμους , μέχρι τους κτηνοτρόφους και τους κρεοπώλες, γνώριζαν πως το δημοτικό σφαγείο Χανίων έχει ημερομηνία λήξης. Εδώ και χρόνια όλοι γνώριζαν πως , ουσιαστικά, το δημοτικό σφαγείο λειτουργεί χωρίς άδεια. Γνώριζαν πως στο δημοτικό σφαγείο δεν μπορεί να γίνει κάποιος ουσιαστικός εκσυγχρονισμός αφού είναι αδύνατον να δοθεί η παραμικρή άδεια καθώς βρίσκεται μέσα στην πόλη. Γνώριζαν πως ακόμη και ένα ευρώ να δοθεί για το οτιδήποτε θα πάει χαμένο. Γνώριζαν πως είναι ηλίθιο ο μόνος δήμος που δεν διέθετε κτηνοτρόφους να διαθέτει…σφαγείο. Γνώριζαν πως το σφαγείο χρηματοδοτείτο ουσιαστικά από τους δημότες της πόλης των Χανίων καθώς «έμπαινε μέσα».
Και όμως όταν πριν λίγα χρόνια η έως και σήμερα δημοτική αρχή είχε τολμήσει να μιλήσει για το κλείσιμο των σφαγείων έπεσαν όλοι πάνω της να την φάνε. Και όμως όταν έφτασε το μαχαίρι στο κόκαλο και ειπώθηκε πως επιτέλους πρέπει να γίνουν καινούργια σύγχρονα διαδημοτικά σφαγεία σε περιοχή εκτός του πολεοδομικού ιστού των Χανίων, ενώ η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ο δήμος Χανίων και ολίγον οι άλλοι δήμοι κατέβαλαν προσπάθειες, πρωτίστως κτηνοτρόφοι και κρεοπώλες πετούσαν ο ένας το μπαλάκι στον άλλο και οι δυό μαζί στο….κράτος. Και όμως, ενώ εκείνοι που πρώτα από όλους έπρεπε να πάρουν τις πρωτοβουλίες για την δημιουργία νέων σφαγείων και το κλείσιμο αυτών που λειτουργούν μέσα στην πόλη, δηλαδή οι κτηνοτρόφοι και οι κρεοπώλες, ουσιαστικά έβαζαν τα κεφάλια τους μέσα στην άμμο «στρουθοκαμηλίζοντας» όπως άλλωστε συμβαίνει συνήθως σε αυτή την χώρα.
Χαρακτηριστικά ήταν τα κείμενα που έχουν δημοσιευθεί σε αυτήν εδώ στην στήλη. Για παράδειγμα στις έγραφα τα εξής : «…Το πρόβλημα με την (μη) λειτουργία των δημοτικών σφαγείων Χανίων δεν είναι καινούργιο, αλλά δυστυχώς έως τώρα όλες οι φωνές που έκαναν λόγο για το κλείσιμό τους «σκεπάζοντο» από άλλες δυνατότερες φωνές διαμαρτυρίας. Κάποιοι θεωρούσαν τα προβλήματα ως απλή μπόρα και με τα γνωστά νεοελληνικά μπαλώματα παρέτειναν την λειτουργία και το – αναπόφευκτο – τέλος. Έτσι – κατά την ταπεινή μου γνώμη ο κόμπος έφτασε πλέον στο χτένι και εάν και αυτή την φορά βρεθεί μια εμβαλωματική λύση και παραταθεί η λειτουργία των δημοτικών σφαγείων, χωρίς να έχουν μπει οι βάσεις για την δημιουργία νέων, τότε απλά σε λίγα χρόνια ή συντομότερα θα εμφανιστούν τα ίδια ή μεγαλύτερα προβλήματα. Το πρόβλημα είναι απλό. Οι κανονισμοί της Ευρώπης απαιτούν – και πολύ καλά κάνουν – ιδιαίτερα αυστηρές συνθήκες υγιεινής, όχι μόνο για το κρέας των καταναλωτών αλλά και για τα υπολείμματα των σφαγείων. Μόνο που στα δημοτικά σφαγεία Χανίων δεν μπορεί να γίνει η παραμικρή βελτίωση καθώς έχουν εξαντλήσει κάθε πολεοδομική άδεια και επιπλέον δεν μπορεί να εγκριθεί το παραμικρό έργο καθώς βρίσκονται πλέον σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων από κατοικίες. Και επειδή ο Δήμος των Χανίων δεν έχει κτηνοτρόφους αλλά κρεοπώλες και καταναλωτές, θεωρώ πως ήρθε η ώρα να αφήσουν κάποιοι τους στρουθοκαμηλισμούς και να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα από ΟΛΟΥΣ τους δήμους του Νομού και την Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Όπως έχω γράψει και άλλη φορά, η μόνη δυνατή διέξοδος από το αδιέξοδο φαίνεται πως είναι η δημιουργία νέων σφαγείων. Μόνο που αυτή την φορά θα πρέπει να εξευρεθεί και ο καλύτερος τρόπος της λειτουργίας τους και αυτό δεν μπορεί να γίνει από έναν και μόνο φορέα. Θεωρώ λοιπόν ότι άμεσα. Εντός του 2008 θα πρέπει να συσταθεί μια Εταιρεία με μετόχους όσους Δήμους θέλουν, την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και τους συλλόγους κτηνοτρόφων και κρεοπωλών και η οποία Εταιρεία με το ΔΣ της θα θέσει το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και λειτουργίας νέων σφαγείων. Δεν είμαι ειδικός για να προτείνω και την νομική μορφή που θα έχει. Όμως τα σχετικά – για τελευταία φορά – προγράμματα της ΕΕ όπως έχουν διαμορφωθεί από τα Υπουργεία (π.χ. «Αλέξανδρος Μπαλτατζής») νομίζω πως αποτελούν μιαν ευκαιρία η οποία εάν χαθεί, τότε δεν θα μας φταίει κανείς άλλος παρά το στραβό μας το κεφάλι.
Έναν χρόνο μετά, στις 9/9/2009, ένα ανάλογο κείμενο στην ίδια στήλη και υπό τον τίτλο «Τα δημοτικά σφαγεία Χανίων πρέπει να κλείσουν» ξεκινούσε ως εξής : «Είναι η τρίτη φορά που αναγκάζομαι να επανέλθω στο θέμα των δημοτικών σφαγείων Χανίων καθώς βλέπω την αδιαφορία, την κωλυσιεργία και τον ωχαδερφισμό, όλων των αρμοδίων οι οποίοι μόλις μπαλώσουν μια κατάσταση ξεχνούν πως έρχεται , όχι μπόρα αλλά καταιγίδα. Και επειδή ψυχανεμίζομαι πως μια ωραία πρωία θα έρθει ένα ραβασάκι από τας Ευρώπας που θα λέει «σφραγίστε τα σφαγεία σας» και τότε όλοι θα ψάχνονται να συσκεφτούν. Και επειδή τον τελευταίο που αφορά το θέμα αυτό, είναι τον Δήμο Χανίων. Υπενθυμίζω κάποια πράγματα που είχα γράψει πριν από έναν χρόνο σε αυτήν εδώ την στήλη….»
Δυστυχώς τα «ψυχανεμίσματά» μου επαληθεύτηκαν. Τώρα εκείνοι που έπρεπε να έχουν ενδιαφερθεί για την λύση φωνάζουν και διαμαρτύρονται ζητώντας και πάλι να δοθεί λύση από άλλους. Δυστυχώς τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.