Έκθεση φωτογραφίας Βούλας Παπαϊωάννου

Έκθεση φωτογραφίας

Βούλας Παπαϊωάννου: “Το ανθρώπινο βλέμμα στα βάσανα ενός λαού”

από 5 Μαρτίου έως 5 Απριλίου

Αίθουσα Φιλολογικού Συλλόγου Χανίων “Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ”

Χάληδων 83, Χανιά

Ο πολιτιστικός σύλλογος: “ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ” σε συνεργασία με το “ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ”, την εφημερίδα: “ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ” και τον Φιλολογικό Σύλλογο: “Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ” συνδιοργανώνουν στα Χανιά, στον ανακαινισμένο χώρο του αρχαιότερου πνευματικού σωματείου της Κρήτης, στην οδό Χάληδων 83, έκθεση φωτογραφίας της Βούλας Παπαϊωάννου (1898-1990) με τίτλο:

ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ:
ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ

(1940-1950)

Η έκθεση θα διαρκέσει για έναν μήνα (Τετάρτη, 05 Μαρτίου 2014 έως Σάββατο, 05 Απριλίου 2014). Τα επίσημα εγκαίνια θα γίνουν την Τετάρτη, 05 Μαρτίου 2014, στις 20.00 μ.μ. στο κτίριο του Φιλολογικού Συλλόγου: “Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ” με την παρουσία και των επιμελητών του Μουσείου Μπενάκη.

Καθημερινά μπορούν να την επισκέπτονται ιδιώτες, φιλότεχνοι και σχολεία από:

Δευτέρα έως Παρασκευή, το πρωί 11.00-13.00π.μ. και το απόγευμα 18.30-21.00μ.μ., ενώ θα παραμένει ανοιχτή για το κοινό και το Σάββατο πρωί 11.00-13.00π.μ.

Η είσοδος είναι ελεύθερη

Σύντομο εργοβιογραφικό σημείωμα

                               για τη Βούλα Παπαϊωάννου (1898-1990)
                                              από το Μουσείο Μπενάκη

Η Βούλα Παπαϊωάννου, γεννήθηκε στη Λαμία το 1898 και σε ηλικία δέκα περίπου ετών εγκαταστάθηκε μόνιμα με την οικογένειά της στην Αθήνα. Το έντονο ενδιαφέρον της για τη ζωγραφική, την ώθησε να ακολουθήσει σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών, ενώ κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1930 μυήθηκε στην τέχνη της φωτογραφίας από τον καλό φωτογράφο της Αθήνας, Πάνο Γεραλή.

Ως φωτογράφος δραστηριοποιήθηκε για μια περίπου τριακονταετία, από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 έως τα μέσα της δεκαετίας του ’60.

Στα πρώτα της βήματα δοκίμασε τις ικανότητές της φωτογραφίζοντας αγάλματα, αρχαιότητες και τοπία.

Με την είσοδο της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και κατά τη Γερμανική κατοχή, συνέλαβε με το φακό της στιγμιότυπα από τη ζωή του άμαχου πληθυσμού της Αθήνας. Κατάφερε μάλιστα, τον τραγικό χειμώνα του ’41- ’42, να απαθανατίσει παιδιά και ενήλικες που η ασιτία είχε οδηγήσει στα πρόθυρα του θανάτου. Οι φωτογραφίες αυτές κυκλοφόρησαν στο εξωτερικό μέσω του Διεθνή και Ελβετικού Ερυθρού Σταυρού και συνέβαλαν στην άμεση αποστολή τροφίμων.

Μετά την αποχώρηση των κατακτητών, ως φωτογράφος ξένων αποστολών, κατέγραψε την τραυματισμένη Ελληνική ύπαιθρο, τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της και την προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της χώρας, ενώ παράλληλα μαινόταν ο εμφύλιος πόλεμος.

Κατά τη δεκαετία του 1950 συμμετείχε με την προσωπική της ματιά στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής εικόνας της Ελλάδας, όπως αυτή προβλήθηκε μέσα από τουριστικά έντυπα και φωτογραφικά βιβλία.

Το 1976, κατέθεσε το αρχείο της στο νεοϊδρυθέν Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη και το 1990 έφυγε από τη ζωή. Κατά την τελευταία εικοσαετία, το έργο της είδε πάλι το φως και επανεκτιμήθηκε, αναδεικνύοντας τη Βούλα Παπαϊωάννου ως κορυφαία εκπρόσωπο του ουμανιστικού ρεύματος στην ελληνική φωτογραφία.

Φανή Κωνσταντίνου
τ. Υπεύθυνη Φωτογραφικού Αρχείου Μουσείου Μπενάκη