Ο επιπλοποιός του Ηρακλείου που αγάπησε την αλόη

Ο Φώτης Μουλακάκης καθημερινά έβαζε το ξυπνητήρι και σηκωνόταν το πρωί για να πάει στο μαγαζί του στο Ηράκλειο. Κατασκευαστής επίπλων, είχε τη δική του έκθεση με σαλόνια, τραπεζαρίες κ.ά. Ολα αυτά μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο.

Το θεραπευτικό ζελέ της αλόης είναι στα φύλλα της. Κάθε φυτό κατά την ωρίμανσή του δίνει γύρω στα 10 κιλά χυμό Το θεραπευτικό ζελέ της αλόης είναι στα φύλλα της. Κάθε φυτό κατά την ωρίμανσή του δίνει γύρω στα 10 κιλά χυμό Ο ανταγωνισμός από την Τουρκία και την Κίνα με κατασκευές της συμφοράς, πέρα από τα μεγάλα πολυκαταστήματα με συναρμολογούμενα έπιπλα, ήταν ανελέητος. Ο κλοιός έσφιγγε όλο και πιο πολύ ενώ η χαριστική βολή ήρθε όταν η Ελλάδα μπήκε στο χορό των μνημονίων.

Ο 54χρονος Κρητικός όμως δεν παραιτήθηκε. Τώρα τα πρωινά του τα περνά στο πατρικό χωράφι, όπου φροντίζει την αλόη του. Κοντά στη φύση, στο χωριό του, τον Μάραθο, στη βορειοδυτική πλευρά του νομού Ηρακλείου.

Πατέρας τεσσάρων παιδιών, γιος αγρότη, είχε στο αίμα του την αγάπη για τη γη. Όλα αυτά τα χρόνια είχε φυτέψει λίγες ρίζες ελιές στα πατρικά χωράφια. «Είναι ευλογημένο δέντρο η ελιά, αλλά το λάδι είναι καπελωμένο στην τιμή του. Δεν βρήκε την τιμή που θα έπρεπε να έχει, όπως συνέβη και με άλλες πατροπαράδοτες καλλιέργειες: οινοστάφυλα, σταφίδα κ.ά.», αναφέρει.

Ώσπου έμαθε για την αλόη κι ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Το θαυματουργό φυτό -έτσι το χαρακτηρίζουν ακόμη και φαρμακοποιοί- άλλαξε και τη ζωή του. Δοκίμασε τα σαμπουάν και τα αφρόλουτρα αλόης, την επέλεξε ως οδοντόκρεμα, δοκίμασε κι υπό κανονικές συνθήκες τη γεύση της. Τα χωράφια του πατέρα του, που είναι συνταξιούχος του ΟΓΑ, έγιναν η αφετηρία για μια νέα αρχή.

Έβγαλε, όπως λέει, ο Φώτης μερικά από τα ελαιόδεντρα που είχε φυτέψει λίγα χρόνια πριν και σ” ένα στρέμμα φύτεψε αλόη. Ήταν ήδη δύο χρόνων τα φυτά που αγόρασε από το φυτώριο και τον τρίτο χρόνο περίμενε να πάρει παραγωγή.

«Την εποχή που ξεκίνησα ούτε οι γεωπόνοι γνώριζαν καλά καλά, γιατί ήταν για όλους μια καινούργια καλλιέργεια το συγκεκριμένο φυτό», λέει.

Η αλόη φυτεύτηκε σε υψόμετρο περίπου 150, κοντά σχετικά στη θάλασσα. Διαπίστωσε στην πορεία ότι χρειάζεται έδαφος χωρίς υγρασία και χωρίς να πιάνει παγετός. «Το φυτό προτιμά ξηρικά κλίματα και εδάφη αμμώδη, που στραγγίζουν, αλλά χρειάζεται και νερό για ν” αναπτυχθεί», εξηγεί.

Στα τρία χρόνια τα φυτά έφτασαν σε ύψος περίπου 80 πόντους. Το λουλούδι της αλόης ήταν το σήμα κατατεθέν ότι το φυτό είναι έτοιμο. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη.

«Ήταν ένα πολύ δυνατό συναίσθημα. Είναι φοβερό φυτό. Όταν έχεις να κάνεις με ζωντανούς οργανισμούς, πρέπει να πιστέψεις στην καλλιέργεια και δεν πρόκειται ν” αποτύχεις.

Η σχέση του καλλιεργητή με τη γη είναι σαν ένας γάμος. Το πάντρεμα, αν το πιστέψεις, θα πάει καλά, παραγωγή θα βγάλεις. Η πληρωμή βέβαια έχει να κάνει και με άλλους παράγοντες».

Σήμερα καλλιεργεί 6,5 στρέμματα αλόης. Οι φυτεύσεις του είναι πιο αραιές από τις αρχικές, που ήταν 1.000 φυτά το στρέμμα. Έτσι είναι πιο εύκολο να συγκομίζει, αφού το θεραπευτικό ζελέ είναι στο φύλλο και αν κάποιος είναι απρόσεκτος, μπορεί η αλόη να του σκίσει το χέρι, την ώρα της συλλογής.

Κάθε φυτό κατά την ωρίμανσή του δίνει γύρω στα 10 κιλά ζελέ. Έχει κάνει συμβολαιακή καλλιέργεια με την εταιρεία Hellenic Aloe, με έδρα την Κρήτη, η οποία κάνει την επεξεργασία, τη χυμοποίηση και διαρκώς εξελίσσεται.

Στην περιοχή όπου ζει οι καλλιεργητές αλόης είναι γύρω στους 80 και η εταιρεία αυτή δεν είναι η μόνη που παίρνει παραγωγή. Πλέον οι Ηρακλειώτες οργανώνονται και σε ομάδα παραγωγών, που κάνει αλόη και φραγκόσυκο, με την επωνυμία «Μινωική Γη».

Τα παιδιά του έχουν έρθει στο χωράφι, έχουν δει το δικό του όνειρο να γίνεται πραγματικότητα, αλλά κυρίως γνωστοί και άγνωστοι τον πλησιάζουν για να πάρουν πληροφορίες για την αλόη.

Ο ίδιος λέει ότι οι γνώσεις που πήρε από τον πατέρα του για τη φροντίδα της γης τον βοήθησαν κι αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν θα το άλλαζε. «Έχω καλή σχέση με τη γη. Νομίζω πως για να προχωρήσει μια καλλιέργεια, πρέπει πρώτα ν” αγαπάς τη φύση».

enet.gr