Το ζήτημα της ΑΕΠΙ, στο “Κουτί της Πανδώρας”
Μήνες τώρα γινόμαστε αποδέκτες καταγγελιών για είσπραξη δικαιωμάτων δημόσιας εκτέλεσης από περίπτερα που ακούνε ραδιοφωνάκι, από σουβλατζίδικα χωρίς τραπέζια, από καφενεία σε χωριά 10 κατοίκων. Η ΑΕΠΙ μια ανώνυμη εταιρεία, χρησιμοποιεί το ίδιο το κράτος και την Ελληνική Αστυνομία, για να εισπράττει αυτό που η ίδια ορίζει αυθαίρετα.
Πάνω από 6.000 μηνύσεις έχουν εξακοντίσει από τα πολυτελή γραφεία τους οι άνθρωποι της ΑΕΠΙ σε έλληνες επαγγελματίες. Όποιος θεωρήσει ότι το αντίτιμο είναι υπερβολικό ή άδικο, μπορεί να συρθεί στο αυτόφωρο, παρότι πρόκειται για μια ιδιωτική διαφορά. Και βέβαια η επωδός είναι πως κανένας δεν γνωρίζει με ποιο τρόπο αποδίδει η ΑΕΠΙ τα έσοδα από τις εισπράξεις.
Το «Κουτί της Πανδώρας» ανοίγει με δύο εκπομπές για την Ανώνυμη Εταιρεία Πνευματικής Ιδιοκτησίας και τη δράση της.
Η ΑΕΠΙ όπως είδαμε στην προηγούμενη εκπομπή είναι μια Ανώνυμη Εταιρεία είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων. Ο νόμος της δίνει το δικαίωμα να εισπράττει από καταστήματα που παίζουν μουσική πνευματικά δικαιώματα σε ποσά που η ίδια ορίζει.
Ο νόμος τοποθετεί το ίδιο το κράτος ως διαμεσολαβητή υπέρ της ΑΕΠΙ. Ο καταστηματάρχης, αν διαφωνήσει στο ποσό που απαιτεί η ΑΕΠΙ, έχει απέναντί του την Ελληνική Αστυνομία και το αυτόφορο.
Καφενεία, κουρεία, σουβλατζίδικα όπου υπάρχει ραδιοφωνάκι καλούνται να πληρώσουν ΑΕΠΙ. Αν δεν το κάνουν, αν αμφισβητήσουν το δικαίωμα αυτό της εταιρείας, ο Δήμος δεν τους δίνει άδεια. Το ελληνικό κράτος δουλεύει για μια Ανώνυμη Εταιρεία.
Η ΑΕΠΙ όμως επεκτείνεται και στο διαδίκτυο εκμεταλλευόμενη τις ασάφειες του νόμου. Sites καλούνται να πληρώσουν πνευματικά δικαιώματα μόνο και μόνο επειδή με συνδέσμους, , παραπέμπουν σε άλλα sites που ήδη πληρώνουν δικαιώματα. Καλούν δηλαδή τον ταχυδρόμο να πληρώσει το γραμματόσημο στο φάκελο.
ΑΕΠΙ, λοιπόν, μέρος δεύτερο. Μια ΑΕ με κρατικές υπερεξουσίες.
http://www.koutipandoras.gr/?cat=5
