“Εφυγε” ο Πέτρος Καρμπαδάκης
Ενας απο τους σπουδαιότερους Χανιώτες μουσικούς της μεταπολεμικής εποχής έσβησε χθες μετά απο πολύμηνη ασθένεια.
Ο Πέτρος Καρμπαδάκης, απο την Κουκουναρά Κισάμου, που με το λαγούτο και το τραγούδι του διασκέδασε γενιές κρητικών και όχι μόνο, στην Κρήτη, στην Αθήνα και στο εξωτερικό. Η κηδεία του έγινε σήμερα στις 11.00, στον τόπο καταγωγής του, στην Κουκουναρά.
Ο Πέτρος Καρμπαδάκης πήγε νέος στην Αθήνα στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και ξεκίνησε να συνεργάζεται με τους καλύτερους μουσικούς όχι μόνο χανιώτες αλλα και παγκρήτιας εμβέλειας. Τότε γνώρισε και τον Στέλιο Καζαντζίδη ο οποίος του ζήτησε να τραγουδήσει 2 δικα του τραγούδια.
Με τον βιολάτορα Σταύρο Καντηλιεράκη, ηχογράφησαν το δίσκο “Μην το λυπάσαι ένα φιλί” σύνθεση του Σταύρου με τη φωνή του Πέτρου, στην εταιρεία του Βαγγέλη Ζαμπετουλάκη “Κρήτη”. Το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία και μέχρι σήμερα παίζεται απ’άκρη σ’άκρη στην Κρήτη.
Ατελείωτος ο αριθμός των μουσικών που συνεργάστηκε στην 50χρονη καρριέρα του. Με το Ναύτη ήταν για χρονια συνεργάτες, με το Μαύρο, τον Κουνέλη, τον Κώστα Μουντάκη, τον Αστρινό Ζαχαριουδάκη, το Ζαχάρη Μελεσσανάκη και με πολλούς άλλους όχι μόνο της κρητικής αλλα και της πανελλήνιας δημοτικής μουσικής παράδοσης. Ήταν επίσης δάσκαλος του Παύλου Μυριδάκη στο ξεκίνημα του.
Απο τη δεκαετία του 1990 και μετά, άρχισε να συνεργάζεται με τη νεότερη γενιά των βιολατόρων, όπως τον Περικλή Τζουγανάκη και τον Ηλία Χορευτάκη, με τον οποίο εργάστηκε για συνεχόμενες σαιζόν στην Αθήνα.
Μετα το 2000 συνεργάστηκε με το Μιχάλη Λουφαρδάκη και το Βασίλη Καρεφυλλάκη ενω ξεκίνησε να παραδίδει μαθήματα σε παιδιά στην Κίσαμο. Απο τη δουλειά του αυτη, βγήκαν πολλα νέα ταλέντα, που αργότερα έγιναν συνεργάτες του, όπως ο λυράρης Χρήστος Περαθωράκης. Στα Χανιά οι τελευταίες του εμφανίσεις ήταν στην ταβέρνα του αδικοχαμένου Βασίλη Ζεβελάκη στη Νέα Χώρα και στα Χάλκινα με τον Ψαραντώνη. Τα δύο τελευταία χρόνια πάλεψε δυνατά με την αρρώστεια ενω πέρσυ έγινε μια βραδυά για την ενίσχυση του στο Καστέλλι, στο κέντρο Στημαδώρης, όπου συμμετείχαν πλήθος φίλων και συναδέλφων.
Υπήρξε δεινός μαντιναδολόγος και μαντινάδες του είναι σήμερα πασίγνωστες στην Κρήτη ενω κάποιες έγιναν βάση για να βγουν σειρά μαντινάδων!!
Παντοτεινή θα μείνει η θύμηση του Πέτρου Καρμπαδάκη και απευθύνουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για την προσφορά του στην παράδοση και τη συνεισφορά του στις χαρές των απανταχού κρητικών!!! Τον αποχαιρετάμε με δύο απο τις μαντινάδες του :
Εσυ ‘σαι στην ανατολή κι είναι η ζωή μπροστά σου και ‘γω στο ‘λιοβασίλεμα και μου φωνάζεις στάσου
Αν δεις ποτέ στον ουρανό, σύννεφα να περνούνε, είναι δικοί μου στεναγμοί που ήρθανε να σε βρούνε
Γ.Β.
Αναδημοσίευση απο to blog Κίσαμος μουσική και κουλτούρα
Ο δάσκαλος του λαγούτου, Πέτρος Καρμπαδάκης. Ο αγαπημένος πολλών. Γεννήθηκε το 1943 στην Κουκουναρά Κισάμου και από μικρός μπήκε στα βάσανα των γλεντιών. Με την μοναδική του ικανότητα να “αρπάει” οπτικά τις κινήσεις των παλιών λαγουτιέρηδων, δημιούργησε το δικό του προσωπικό στύλ, μοναδικής ακουστικής και τεχνικής.
Έφηβος κιόλας θα έχει την ευκαιρία να παίξει με τον γίγαντα, τον θρυλικό Χάρχαλη. Στα 16 του περίπου ανέβηκε στην Αθήνα για να μάθει την τέχνη του μαραγκού. Το λαγούτο όμως τον είχε κερδίσει ολοκληρωτικά. Έπαιξε σε πολλά κρητικά κέντρα με τα μεγαλύτερα ονόματα του βιολιού, όπως ο Ναύτης, ο Μαύρος, Κουνέλης, ο Κατράκης κ.α.
Επίσης, σημαντικές οι συνεργασίες του με λυράρηδες όπως ο αείμνηστος Κώστας Μουντάκης, ο Αστρινός Ζαχαριουδάκης, ο Ζαχαρίας Μελεσανάκης, ο Πυθαρούλης κλπ. Δεν είναι παράλογο να πούμε ότι πολλοί εκ των λυράρηδων, γαλουχήθηκαν από τον Πέτρο, γιατί πραγματικά προσέφερε απλόχερα τις πολλές του γνώσεις. Αλλά και αρκετοί νέοι βιολιστές στα πρώτα τους βήματα, βγήκαν από τα “χέρια” του Πέτρου. Δισκογραφικά, έχει παρουσιάσει αρκετές δουλειές σε συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες. Άνθρωπος του γλεντιού και της παρέας πάνω από όλα ο Πέτρος, έζησε αρκετά χρόνια στην Αθήνα γεμάτα γλέντια και χαρές.
Τα τελευταία χρόνια επέστρεψε στο χωριό του, την Κουκουναρά όπου έπαιξε σε αρκετά γλέντια με διάφορους συνεργάτες και δίδαξε την τέχνη του λαγούτο σε πολλά νέα παιδιά της περιοχής.
Πολλοί από αυτούς που ευεργετήθηκαν από τον Πέτρο, τον λησμόνησαν, κι αυτό είναι το μεγαλύτερο κρίμα σε έναν άνθρωπο που έχει καταθέσει στην κυριολεξία την ψυχή του στην υπόθεση της κρητικής μουσικής.
Όλοι εμείς, το μουσικόφιλο κοινό, τον ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας για την συνολική παρουσία και προσφορά του.
