Το Φεστιβάλ Ντοκυμανταίρ Θεσσαλονίκης στα Χανιά

Η Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης και η Πυξίδα της Πόλης σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και την ΚΕΠΕΔΗΧ – ΚΑΜ παρουσιάζουν στα Χανιά το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου αιώνα.

Το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης – Εικόνες του 21ου αιώνα, απλώνεται και φέτος σε όλη την Ελλάδα με τη συνεργασία των τοπικών αρχών και τη στήριξη των πολιτιστικών οργανώσεων και των πανεπιστημίων.

Η διοργάνωση των Περιφερειακών Εκδηλώσεων εναρμονίζεται με την επιθυμία του Φεστιβάλ να φέρει σε επαφή τους ενδιαφερόμενους και εκτός Θεσσαλονίκης με την πρόσφατη ελληνική και διεθνή παραγωγή ντοκιμαντέρ.

Οι Περιφερειακές Εκδηλώσεις αποτελούν το δίαυλο της κινηματογραφικής δημιουργίας μεταξύ της έδρας του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και των πόλεων της περιφέρειας. Έχοντας πάντα ως σκοπό τη διάδοση της σύγχρονης και παλαιότερης ελληνικής και διεθνούς κινηματογραφικής παραγωγής, φέρνουν σε επαφή το κοινό με ότι πιο ενδιαφέρον και ανατρεπτικό. Χρόνο με το χρόνο η ανταπόκριση του κοινού αυξάνεται και ολοένα και περισσότεροι συντελεστές ταινιών επισκέπτονται τις πόλεις και συζητούν με το κινηματογραφόφιλο κοινό για τις ταινίες τους και τον κινηματογραφικό χώρο.

Στις πόλεις που παίρνουν γεύση από το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ είναι και τα Χανιά όπου θα γίνουν προβολές από 18-19 και 20 Απριλίου στο Μεγάλο Αρσενάλι σε καθημερινές προβολές από τις 6:00 το απόγευμα έως τις 11:00 το βράδυ.

Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

 

Το αναλυτικό πρόγραμμα των προβολών ακολουθεί

 

Τετάρτη 18 -4 -2012

 

6:00 Κλέφτης εικόνων 27΄

6:30 Γαύδος. Εκεί στο Νότο 93΄

8:00-8:15 ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ

8:15 Σταυρούλα 29΄

8:45 Σαγιόμι  56΄

βραβείο Fipresci

Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου

9:45 Σάκης Παπαδημητρίου – Η αναπνοή του αυτοσχεδιαστή 50΄

 

Κλέφτης εικόνων

Ο Σπύρος Στάβερης βιοπορίζεται από την κλοπή της εικόνας του ≪Άλλου≫. Μια πράξη που δικαιώνεται στη συνείδησή του, καθώς τη μοιράζεται απλόχερα μαζί μας χωρίς περιστροφές, επεμβάσεις και φτιασιδώματα. Ο Σπύρος Στάβερης λειτουργεί σαν καθρέφτης, που αντιγυρίζει στη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία την εικόνα της.

Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction–screenplay: Πάνος Α. Θωμαΐδης/PanosA. ThomaidisΦωτογραφία/Cinematography: Ζαφείρης Επαμεινώνδας/Zafiris Epaminondas

Μοντάζ/editing: Στέλιος  Τατάκης/Stelios Tatakis,Γιώργος Ζαρκάδας/Yorgos Zarkadas   Μουσική/music: Νίκος Πλατύρραχος/Nikos Platyrrahos   Παραγωγός/Producer: Θωμαΐς ι. Θωμαΐδου/ThomaisI. Thomaidou  Παραγωγή/Production: Path ΕΠE/Path Ltd, με τη συνεργασία και την υποστήριξη του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης/with the support of the Thessaloniki’s museum of Photography  hD Έγχρωμο-Ασπρόμαυρο/Color–B&W27΄

 

Γαύδος. Εκεί στο Νότο

Ένα νησί στο Λιβυκό πέλαγος. Σύνορο, άλλοτε εξορία, άλλοτε καταφύγιο. Για κάποιους η ομηρική Ωγυγία, το νησί της Καλυψώς, όπου ο Οδυσσέας έμεινε για εφτά χρόνια. Εκεί, στο νοτιότερο σημείο της Ευρώπης, άνθρωποι από διαφορετικές χώρες και διαφορετικές αφετηρίες ζουν και  πορεύονται μαζί. Οι ντόπιοι, που έζησαν εκεί την ≪κρυμμένη ζωή≫ μιας κλειστής κοινωνίας, αποκομμένοι από τον έξω κόσμο και προσπαθώντας να ισορροπήσουν ανάμεσα στα παλιά ήθη και στο δέλεαρ της ≪ανάπτυξης≫. Και οι άλλοι, οι ≪αυτοεξόριστοι≫ ρομαντικοί, που βρήκαν εκεί, στο νότο, την Ιθάκη τους, τον χαμένο παράδεισο. Δύο κόσμοι που καταφέρνουν να συνυπάρχουν, παρά τις διαφορές τους. Επικοινωνούν, μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες για το μέλλον του νησιού, αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα στην καθημερινότητα και δίνουν το παράδειγμα μιας συμβίωσης με αλληλεγγύη έναντι του οικονομικού συμφέροντος.

 

Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction–screenplay: Ανθή Νταουντάκη/Anthi Daoundaki Φωτογραφία/Cinematography:Κώστας Λεβάντης/Costas Levandis

Μοντάζ/editing:Μαρία Γιρμή/Μaria Girmi  Ήχος/sound: Αντώνης Σαμαράς/Antonis Samaras  Μουσική/music:Νίκη Ξυλούρη/Niki Xylouri  Παραγωγός/Producer: Νίκος καβουκίδης/Nikos Kavoukidis  Παραγωγή/Production:Telefilm     hDCam Έγχρωμο/Color 93΄

 

Σταυρούλα

≪Τα πάντα ρει και ουδέν μένει… Όλα αλλάζουν και δεν μένει τίποτα όπως ήταν στην αρχή≫, αναφέρει η ηρωίδα, έχοντας πια βαθιά συνείδηση του ρητού στα 86 της χρόνια. Η ταινία αποτελεί το απόσταγμα μιας ημέρας της ηλικιωμένης γυναίκας και προσπαθεί με ειλικρίνεια και ευαισθησία να αναδείξει τις στιγμές εκείνες που προκαλούν το στοχασμό του θεατή σε σχέση με το γήρας, το χρόνο και τη μνήμη.

Σκηνοθεσία-Σενάριο-Φωτογραφία / Direction–screenplay–Cine ma tography: Ήρα Ντίκα/Ira Dika  Μοντάζ-Ήχος/editing–sound: Γιώργος Σαβόγλου/Yorgos Savoglou  Παραγωγοί/Producers: Ήρα Ντίκα/Ira Dika, Γιώργος Σαβόγλου/Yorgos Savoglou  hDCam Έγχρωμο/Color 29΄

 

Σαγιόμι / Νίκος Νταγιαντάς

Υιοθετημένη από τον παππού της σε πολύ μικρή ηλικία, η Σαγιόμι μεγάλωσε σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό της Ιαπωνίας, χωρίς να γνωρίζει τους γονείς της. Στα εικοσιδύο της έφυγε από την Ιαπωνία, ακολουθώντας έναν Έλληνα ναυτικό ώς την Κρήτη. 35 χρόνια αργότερα, ο θάνατος της μητέρας της την οδηγεί και πάλι στην Ιαπωνία. Η ταινία καταγράφει το ταξίδι της καθώς επισκέπτεται τη χώρα των παιδικών της χρόνων. Μια ταινία για την οικογένεια και την ταυτότητα.

Σκηνοθεσία:Νίκος ΝταγιαντάςΣενάριο:Νίκος ΝταγιαντάςΔιεύθυνση Φωτογραφίας:Στέλιος ΑποστολόπουλοςΜοντάζ:Νίκος BαβούρηςΉχος:Λέανδρος ΝτούνηςΜουσική:Tone Soprano, Στέφανος ΚωνσταντινίδηςΠαραγωγός:Ρέα Αποστολίδη, Γιούρι ΑβέρωφΠαραγωγή:Αnemon ProductionsΣυμπαραγωγή:Anemon Productions, Ελλάδα Ρέα Αποστολίδη, Γιούρι Αβέρωφ t. +30 210 7211 073info@anemon.gr Ελληνικό κέντρο κινηματογράφου, Τύπος:DigiBeta ΈγχρωμοΧώρα Παραγωγής:ΕλλάδαΔιάρκεια:56’Έτος Παραγωγής:2011

 

Σάκης Παπαδημητρίου – Η αναπνοή του αυτοσχεδιαστή

Το πιάνο είναι… Το πιάνο δεν είναι… 1979. Στους πρόποδες της Ακρόπολης, στο μοναδικό τζαζ κλαμπ της χώρας, ο Σάκης Παπαδημητρίου στο πιάνο και ο Φλώρος Φλωρίδης στα σαξόφωνα, υπογράφουν τη γενέθλια πράξη της σύγχρονης ελληνικής τζαζ. Αυτοσχεδιάζοντας στου Μπαράκου ο τίτλος. Ο Σάκης Παπαδημητρίου, συγγραφέας, άνθρωπος της τζαζ με διάφορες ιδιότητες–αρθρογράφος, (συν)διοργανωτής φεστιβάλ, ραδιοφωνικός παραγωγός με συνεχή 35ετή παρουσία στο κρατικό ραδιόφωνο– μα πάνω απ’ όλα αυτοσχεδιαστής, βιογραφείται.

 

Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ / Direction–screenplay–editing: Σπύρος Tσιφτσής/Spyros Tsiftsis  Φωτογραφία/Cinematography: Γαβριήλ Ψαλτάκης/Gavriil Psaltakis, Σπύρος Τσιφτσής/Spyros TsiftsisΉχος/sound: Στέλιος Ντάρας/Stelios Daras  Μουσική/music: Σάκης Παπαδημητρίου/Sakis Papadimitriou

Παραγωγοί/Producers:Tάκης Χατζόπουλος/Takis hatzopoulos,Λάκης Παπαστάθης/Lakis Papastathis Παραγωγή/Production: Cinetic

Συμπαραγωγή/Co-production: ΕΡτ ΑΕ/ERT SA hellenic Broadcasting Corp. BetasP Έγχρωμο-Ασπρόμαυρο/Color–B&W 50’

Πέμπτη 19 – 4 -2012

 

6:00 Με λένε Στέλιο 47΄

6:50 25ος μεσημβρινός   70

8:05-8:15 ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ

8:15 Τhe Outcasts 59΄

9:20 ΜΕΤΑΧΑ ακούγοντας το χρόνο 87΄

 

 

Με λένε Στέλιο

≪Νιώθω μεγάλη χαρά γιατί μου δίνεται η δυνατότητα μέσα απ’ αυτή την ταινία να μιλήσω για κάτι που ξέρω καλά. Να πω τι είναι η αναπηρία με λόγια απλά και λόγια αληθινά, αφού τα τελευταία 25 χρόνια –δηλαδή από την ημέρα που γεννήθηκα– βιώνω μια κατάσταση που δεν την επέλεξα εγώ αλλά η κληρωτίδα της ζωής. Το όνομά μου είναι Στέλιος Κυμπουρόπουλος ή  “ο σημαιοφόρος από το Κορωπί” ή “το παιδάκι από την τηλεόραση”. Τα δύο τελευταία είναι προσφωνήσεις που ακούω όταν κυκλοφορώ, συχνά πυκνά, στους δρόμους της αφιλόξενης Αθήνας≫. Στέλιος  Επί ένα χρόνο παρακολουθήσαμε την καθημερινότητα του τετραπληγικού φίλου μας Στέλιου και καταγράψαμε τον αγώνα της οικογένειάς του να μπορεί να υπάρχει ισότιμα δίπλα μας. Η ταινία

αυτή είναι το αποτέλεσμα αυτής της εργασίας.

 

Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ-Ήχος / Direction–screenplay–editingsound: Γιάννης Κασπίρης/Yannis Kaspiris

Φωτογραφία/Cinematography: Γιάννης βλατάκης/Yannis Vlatakis

Παραγωγή/Production: Illusion

hD Έγχρωμο/Color 47΄

 

 

25ος μεσημβρινός

Ίμβρος 2005-2009. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει ζωές, φωνές, στιγμές που έφυγαν, που ζουν, που υπάρχουν ακόμα. Όνειρα που οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν για μια πατρίδα που τους τη στέρησαν. Την άρπαξαν βίαια. Την ερήμωσαν. Οι θύμησες, τα όνειρα, η αγωνία, η νοσταλγία, η θυσία, η ζωή. Όλα ξεδιπλώνονται μέσα από τις ιστορίες των «ηρώων». Είναι η πατρίδα αυτό που ψάχνουν μες στα χαλάσματα. Είναι οι ζωές τους που θέλουν να ξαναστήσουν. Είναι τα όνειρά τους που θέλουν να ξαναζωντανέψουν.

Σκηνοθεσία:Χρύσα Τζελέπη, Τάνια Χατζηγεωργίου  Σενάριο:Χρύσα Τζελέπη

Διεύθυνση Φωτογραφίας:Χρύσα Τζελέπη  Μοντάζ:Χρύσα Τζελέπη, Άκης Κερσανίδης

Ήχος:Τάνια Χατζηγεωργίου, Κλεάνθης Μανωλάρας  Μουσική:Ziat, Freecall Avaz, Bulut

Παραγωγός:Χρύσα Τζελέπη, Τάνια Χατζηγεωργίου,   Παραγωγή:Anemicinema

Συμπαραγωγή:N-orasis  Τύπος:Beta SP Έγχρωμο  Χώρα Παραγωγής:Ελλάδα  Διάρκεια:70′

Έτος Παραγωγής:2012   Παγκόσμια εκμετάλλευση:Anemicinema Ελλάδα t. +30 2310266702 xryssasu@yahoo.gr

Τhe Outcasts

Αρκεί ένα όνειρο για να καταδικαστεί μια αθώα γυναίκα; Μπορεί η μοίρα σου να καθορίζεται από τον τρόπο που πεθαίνει μια κότα; Χίλιες γυναίκες στη Γκάνα ζουν εξόριστες σε καταυλισμούς κατηγορούμενες για μαγεία. Θύματα κακοποίησης και κοινωνικού στιγματισμού, παλεύουν να επιβιώσουν μέσα στην απόλυτη φτώχεια. Μαζί τους, εκατοντάδες παιδιά που τα καταδιώκει η ίδια μοίρα. Τι τις οδήγησε εκεί και τι τις κρατά δέσμιες;

 

Σκηνοθεσία-Φωτογραφία-Μοντάζ / Direction–Cinematographyediting: Γιώργος Γεωργόπουλος/Yorgos Georgopoulos

Σενάριο/screenplay:Bίκυ Μαρκολέφα/Vicky Markolefa  Ήχος/sound: Ανδρόνικος Kαρακατσάνης/Andronikos Karakatsanis

Μουσική/music:Μαριλένα Oρφανού/Marilena Orfanou  Παραγωγή/Production: Action Aid hellas DigiBetaΈγχρωμο/Color 59΄

 

ΜΕΤΑΧΑ ακούγοντας το χρόνο

 

≪Συμβιώνοντας με τον καρκίνο είναι μια συγκλονιστική εμπειρία αυτογνωσίας σ’ ένα υποθηκευμένο μέλλον. Ένα μοναδικό σημείο ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Ο καρκινοπαθής πορεύεται μεταξύ μιας εσωτερικότητας, αυτογνωσίας, εγρήγορσης, εξαιρετικής ευαισθησίας και παράνοιας, βαδίζοντας προς τα πίσω με διεισδυτικό βλέμμα και οξύτατη προσοχή≫.  Ιωάννα Καρυστιάνη

Με αφετηρία γιατρούς και προσωπικό του αντικαρκινικού νοσοκομείου Μεταξά που πάσχουν οι ίδιοι από καρκίνο, παρακολουθούμε αυτήν τη ξεχωριστή ομάδα ασθενών καθώς συνεχίζουν να εργάζονται στο νοσοκομείο. Από το σοκ της πρώτης φοράς που το ακούει κάποιος, έως την εμπειρία του ≪… έμαθα να ακούω το χρόνο≫, ο καρκίνος από απειλή θανάτου γίνεται δάσκαλος ζωής γι’ αυτούς τους ανθρώπους, όχι μόνο προσθέτοντας χρόνια στη ζωή τους, αλλά και προσθέτοντας Ζωή στα χρόνια τους.

 

 

Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction–screenplay: Σταύρος Ψυλλάκης/Stavros Psyllakis Φωτογραφία/Cinematography:Kώστας Πάλμας/Costas Palmas

Μοντάζ/editing: Σπύρος Kόκκας/Spyros Kokkas   Μουσική/music: Βαγγέλης Φάμπας/Vangelis Fambas

Ήχος/sound: Σταύρος Ψυλλάκης/Stavros Psyllakis, Σπύρος κόκκας/Spyros Kokkas, Βαγγέλης Φάμπας/Vangelis Fambas

Παραγωγός/Producer: Σταύρος Ψυλλάκης/Stavros Psyllakis  hD Έγχρωμο/Color 87’

 

 

Παρασκευή 20- 4 – 2012

6:00 Ο λόγος των αποκλεισμένων 100΄

7:45 Ο τυφλός ψαράς 37΄

βραβείο καλύτερης ελληνικής παραγωγής κάτω των 45’

8:25-8:35 ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ

8:35 Τουρκοκρητικοί στην Αλικαρνασσό  40΄

9:30 Encardia, η πέτρα που χορεύει 80΄

βραβείο για την καλύτερη ελληνική παραγωγή άνω των 45’

Ο λόγος των αποκλεισμένων

Ο Κώστας Μπαϊρακτάρης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχολογίας στο ΑΠΘ, παραχώρησε την παράδοση του μάθηματός του σε ομάδες αποκλεισμένων, όπως άτομα με ψυχιατρική εμπειρία, κρατουμένους των φυλακών Διαβατών (άνδρες και γυναίκες), ανάπηρους, άνεργους, πρώην τοξικομανείς και μετανάστες. Δηλαδή, οι ίδιοι οι αποκλεισμένοι μεταφέρουν τις εμπειρίες τους, τις

σκέψεις τους και τα βιώματά τους στους φοιτητές. Στόχος αυτού του μαθήματος είναι να ανοιχτεί το πανεπιστήμιο στην κοινωνία. Υπάρχει και μια δεύτερη κίνηση – η δημιουργία ομάδων αλληλεγγύης των φοιτητών προς τις ομάδες των αποκλεισμένων. Το μάθημα αυτό γίνεται παγκοσμίως μόνο στο ΑΠΘ. Το ντοκιμαντέρ δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παρακολουθήσει αυτές τις δύο κινήσεις.

 

Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction–screenplay:Γιώργος Κεραμιδιώτης/Yorgos KeramidiotisΦωτογραφία/Cinematography: Γρηγόρης Δημινάκης

Μοντάζ/editing: Bάσω Φλωρίδη Ήχος/sound: Φρανκ Kοράτσα   Παραγωγός/Producer: Γιώργος Kεραμιδιώτης/Yorgos Keramidiotis

Παραγωγή/Pro duction: Ετ3   DigiBeta Έγχρωμο/Color 100’

Ο τυφλός ψαράς

Μέσα από αυτό το ντοκιμαντέρ παρακολουθούμε τη ζωή του Γιάννη Κουκούμιαλου που, όντας

τυφλός και χωρίς χέρι, ψαρεύει στη θάλασσα τα τελευταία 70 χρόνια της ζωής του. Με εικόνες πραγματικές, αυτές των παιδικών του χρόνων, μ’ έναν κόσμο ταξινομημένο και οργανωμένο που κατασκευάζει στο μυαλό του, με τη διαίσθησή του και μια δύναμη θεϊκή –όπως ο ίδιος λέει –,

συνθέτει το χάρτη του και παρέα μ’ αυτόν ταξιδεύει τα τελευταία εβδομήντα χρόνια μες στη

θάλασσα. Στην ταινία αυτή σαλπάρουμε με τον κυρ Γιάννη σ’ ένα ταξίδι όπου το παραμύθι και ο ρεαλισμός είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, φανερώνοντας τις αντιθετικές και

συναρπαστικές δυνάμεις που χρωματίζουν την ανθρώπινη ψυχή.

 

Σκηνοθεσία-Φωτογραφία/Direction–Cinematography:

Στρατής Bογιατζής/Stratis Voyatzis, Θέκλα Μαλάμου/Theklamalamou

Σενάριο/ screenplay:Στρατής Bογιατζής/Stratis Voyatzis, Iωάννα Πογιαντζή/Ioanna Poyantzi,

Θέκλα Μαλάμου/Theklamalamou

Μοντάζ/editing: Ιωάννα Πογιαντζή/Ioanna Poyantzi  Ή χος-Μουσική/sound–music: Chrysanthos Christodoulou

Παραγωγοί/Producers: Στρατής Βογιατζής/Stratis Voyatzis, Θέκλα Μαλάμου/Theklamalamou

hD Έγχρωμο-Ασπρόμαυρο/Color–B&W 37΄

Τουρκοκρητικοί στην Αλικαρνασσό / Κώστας Νταντινάκης

Τουρκοκρητικοί είναι οι εξισλαμισμένοι Έλληνες της Κρήτης. Μετά τον εκπατρισμό τους από το νησί, πριν αλλά και μετά την απόφαση ανταλλαγής πληθυσμών της συνθήκης της Λωζάνης, οι μουσουλμάνοι της Κρήτης σκορπίστηκαν στα παράλια της Μικράς Ασίας. Στην Αλικαρνασσό, το σημερινό Μποντρούμ , οι Τουρκοκρητικοί (πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς) νοσταλγούν την πατρίδα των προγόνων τους, αυτοχαρακτηρίζονται «Κρητικοί», και διατηρούν ανόθευτη την κρητική διάλεκτο, τον τρόπο ζωής, τη μαγειρική κ.λπ. Οι παλαιότεροι θυμούνται την αρμονική συμβίωσή τους με τους χριστιανούς συμπατριώτες τους, τη φυγή τους από την Κρήτη, τις δυσκολίες προσαρμογής τους στην Τουρκία. Η φτώχεια δεν επιτρέπει στους περισσότερους να πραγματοποιήσουν το πολυπόθητο ταξίδι τους στην πατρώα γη, την Κρήτη, που οργανώνεται συχνά από τοπικούς συλλόγους.

Σκηνοθεσία:Κώστας ΝταντινάκηςΣενάριο:Κώστας ΝταντινάκηςΔιεύθυνση Φωτογραφίας:Dominique TaupinΜοντάζ:Μαρία ΓερακάκηΉχος:Γιώργος Χαμηλάκης, Christophe Da CostaΠαραγωγός:Κώστας ΝταντινάκηςΠαραγωγή:Artiflex LTD, Κέντρο Παραστατικών ΤεχνώνΤύπος:DigiBeta ΈγχρωμοΧώρα Παραγωγής:ΕλλάδαΔιάρκεια:40’Έτος Παραγωγής:2011Παγκόσμια εκμετάλλευση:Κέντρο Παραστατικών Τεχνών Κώστας Νταντινάκης Ελλάδα costasdandinakis@gmail.com

 

Encardia, η πέτρα που χορεύει

Η ταινία παρακολουθεί το ελληνικό μουσικό συγκρότημα Encardia που εμπνέεται, δημιουργεί και παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια παράδοση των ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας. Ταξιδεύουν στη Νότια Ιταλία ερευνώντας και αναδεικνύοντας βασικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που αναπτύχθηκε εκεί. Κυρίως τα ≪γκρίκο≫, το αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα με προσμίξεις ιταλικών λέξεων, που μιλιέται στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα και της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία μέχρι σήμερα, καθώς και την ≪ταραντέλλα πίτσικα≫, τον διονυσιακό χορό που βοηθούσε τις γυναίκες να γλιτώσουν από το τσίμπημα της αράχνης και το γνωστό φαινόμενο του ταραντισμού. Οι ντόπιοι μουσικοί και ποιητές, παλιοί και νέοι, αλλά και δάσκαλοι και ερευνητές, καταφέρνουν μέσα από τα τραγούδια και την ποίηση να αναδείξουν μια απ’ τις πιο ζωντανές παραδόσεις της Μεσογείου. Αυτούς τους δονκιχώτες συναντούν οι encardia για να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες και τα βιώματά τους και να ξαναφέρνουν μπροστά μας αυτόν τον χαμένο πολιτισμό, συντελώντας έτσι και στη διάσωσή του.

Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction–screenplay: Άγγελος κοβότσος/AngelosKovotsos

Φωτογραφία/Cinematography: Διονύσης Πετρουτσόπουλος/Dionysis Petroutsopoulos

Μοντάζ/editing: Φανή Ζιώζια/Fani Ziozia Ήχος/sound: Πασχάλης κολέντσης/Paschalis Kolentsis  Μουσική/music:Encardia

Παραγωγός/Producer: Γιώργος Πουλίδης/Yorgos Poulidis  Παραγωγή/Production: Poulidis Productions

Συμπαραγωγή/Co–production: ΓιώργοςΜπιλάλης/Yorgos Bilalis, Encardia – αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία/Encardia – non-profit organization

DigiBeta Έγχρωμο/Color 80΄