Πορτογαλία: Γινόμαστε Ελλάδα!

Η Πορτογαλία παρέλυσε χθες από τη μαζική απεργία ενάντια στα μέτρα λιτότητας που επιβάλλει η κυβέρνηση.

Σε πολλές μεγάλες πόλεις της Πορτογαλίας τα ΜΜΜ απεργούσαν, οι μαθητές γύρισαν πίσω στα σπίτια τους γιατί οι δάσκαλοι απεργούσαν και τα νοσοκομεία λειτουργούσαν μόνο με το βασικό προσωπικό, αφού γιατροί και νοσοκόμοι κατέβηκαν να διαδηλώσουν.

«Είμαι το αφεντικό! Αποφάσισα όμως να απεργήσω σήμερα και είπα στους υπαλλήλους μου να μην έρθουν ούτε εκείνοι για δουλειά. Διαταγή του αφεντικού!» δήλωσε ο Rogerio Barroso ,δικηγόρος στο επάγγελμα που έχει γονατίσει από την οικονομική πολιτική της χώρας του και τους αυξανόμενους φόρους.

 «Γινόμαστε Ελλάδα!», δήλωσε ο Barroso που αναφέρει τις δραματικές συνέπειες των μέτρων λιτότητας που έχει επιφέρει στους κατοίκους του χωριού το Monte Francisco, στη νότια Πορτογαλία.

«Κάθε μέρα η ζωή δυσκολεύει. Πολλοί ηλικιωμένοι που ζούνε εδώβλέπουν τις συντάξεις τους να κόβονται μέρα με τη μέρα. Επειδή η ιατρική βοήθεια έχει περιοριστεί και αυτή, αναγκάζονται να πληρώνουν οι ίδιοι τα φάρμακα τους. Είναι πολύ λυπηρό να ζεις έτσι τα τελευταία χρόνια της ζωής σου. Αλλά ακόμα και η νεολαία δεν περνάει καλύτερα» τονίζει ο δικηγόρος.

«Οι άνεργοι στέκονται στην ουρά στα γραφεία ευρέσεως εργασίας. Κυριολεκτικά σχηματίζουν ουρά, εκατοντάδες από αυτούς περιμένουν να βρουν δουλειά. Δουλειά που δεν υπάρχει… Έτσι μετακομίζουν στο εξωτερικό.»

Ο Barroso αναφέρει ότι και οι πελάτες του έχουν πρόβλημα να τον πληρώσουν. «Πολλοί από αυτούς που υπερασπίζομαι αδυνατούν να πληρώσουν τα δάνεια τους. Όλος ο κόσμος είναι χρεωμένος εδώ πέρα. Στις καλές μέρες τον ενθάρρυναν να αγοράσει δάνεια για αμάξι, σπίτια κλπ. Τώρα όμως οι τράπεζες κοιτάνε πώς να του ρουφήξουν και το τελευταίο ευρώ.»
«Όλα τα δικαιώματα που κατακτήσαμε μετά την επανάσταση τα βλέπουμε ένα-ένα να καταστρατηγούνται»

Ήταν φοβερό να βλέπεις το Porto να έχει παραλύσει. Δεν υπήρχαν τρένα, μετρό ,μόνο μέσο μεταφοράς το ταξί, δήλωσε η Thérèse Deleu de Aguiar, συνταξιούχος.

«Δε μου κάνει εντύπωση η μαζικότητα αυτής της απεργίας. Η κυβέρνηση μας παίρνει μακριά τα πάντα. Όλα τα δικαιώματα μας από την εξέγερση του 1974 καταστρατηγούνται ένα-ένα. Ο 13ος και 14ος μισθός είναι πλέον παρελθόν. Ακόμα και η άδεια το καλοκαίρι μειώνεται. Τα ασθενοφόρα παρέχονταν δωρεάν για τον κόσμο, τώρα πρέπει να τα πληρώσουμε!» δηλώνει αγανακτισμένη η συνταξιούχος.

«Η δημόσια υγεία καταπατήθηκε. Τα νοσοκομεία είναι στο χείλος της χρεοκοπίας. Η κόρη μου που είναι μάνα ενός κοριτσιού χωρίς σύζυγο κερδίζει 750 ευρώ το μήνα, χωρίς να παίρνει καμία βοήθεια πλέον από την κυβέρνηση για να μεγαλώσει την κόρη της» δηλώνει και προσθέτει ότι σκοπεύει σύντομα να μεταναστεύσει, αφού ούτε το νοίκι της δε μπορεί πλέον να πληρώσει.

«Όλα τα μαγαζιά στη συνοικία μου κλείνουν ένα προς ένα. Η κυβέρνηση απέτυχε και μας απογοήτευσε…»