Μέρες πολέμου…
Η Ελλάδα μπαίνει στον πόλεμο στις 28 Οκτώβρη του 1940 και στη γενική επιστράτευση καλούνται να καταταγούν οι κλάσεις 1927-1939 δηλαδή γεννηθέντων 1906-1918.
Η 5η Μεραρχία από τα Χανιά έφυγε στις 20 Νοέμβρη και με πλοίο πήγαν στη Θεσσαλονίκη. Απο εκει με τραίνο έφυγαν για τη Νάουσα και μετα με τα πόδια μέχρι το μέτωπο όπου έφτασαν πλέον στα μέσα του Γενάρη του 1941.
Το ιστορικό παράδοξο είναι ότι φεύγοντας οι επίστρατοι από τα Χανιά, επικρατεί ενθουσιασμός αντι κατήφεια, γιατί πάμε να διώξουμε τον εχθρό, που έρχεται απο την Αλβανία.
Στη Νέα Χώρα για παράδειγμα έγινε γλέντι στο “πεντάστρατο” με όργανα και πολύ κόσμο να κατευωδώνει τους φαντάρους που φεύγαν για το μέτωπο.
Τα λεωφορεία που υπήρχαν μέχρι τότε για τις αστικές και υπεραστικές συγκοινωνίες, επιτάχθηκαν και στάλθηκαν στο μέτωπο. Οπως μαθαίνουμε απο τους απογόνους των ιδιοκτητών όλες αυτες οι περιουσίες δεν αποζημιώθηκαν.
Ο κόσμος μάθαινε τα νέα από τις εφημερίδες και γενικά επικρατούσε αισιοδοξία. Κανείς δεν υποψιαζόταν τις μαύρες μέρες της κατοχής που θα ερχόταν σε λίγους μήνες.
Μετα τις νικηφόρες μάχες απέναντι στους Ιταλούς, οι Γερμανοί εισβάλουν στην Ελλάδα με στρατό, άρματα μάχης και αεροπορία. Στις 6 Απρίλη του 1941 ξεκινήσανε την επίθεση στην Ελλάδα και στις 27 μπαίνουν στην Αθήνα μετα τη συνθηκολόγηση Τσολάκογλου ενω λίγο αργότερα ξεκινούν καθημερινούς βομβαρδισμούς στις πόλεις και την επαρχία της Κρήτης, προετοιμαζόμενοι για την κατάκτηση της. Στο νησί ωστόσο έχουν έρθει για να αμυνθούν στρατεύματα Βρεττανών, Αυστραλών και Νεοζηλανδών ενώ οι κρητικοί στρατιώτες επιστρέφουν με κάρα και με τα πόδια απο την Αλβανία μέχρι τη Λακωνία και από κει έρχονται με καϊκια στην Κίσαμο, στις Μέννιες, στο Καστέλλι Πολλοι έμειναν στην Πελοπόνησο και δούλεψαν εκει για αρκετό διάστημα εως ότου ηρεμήσουν τα πράγματα.
Στους βομβαρδισμούς της πόλης των Χανίων καταστρέφεται σχεδόν ολοσχερώς η αριστοκρατική έως τότε συνοικία “Καστέλλι”, μία συνοικία που η αίγλη της ανάγεται στα χρόνια των Βενετών.
Βομβαρδισμοί επίσης έγιναν σε ολόκληρη την πόλη και σε πολλα χωριά και κωμοπόλεις, όπως Κολυμπάρι, Καστέλι, Νιο Χωριό Αποκορώνου και αλλού.
Με την κατάληψη της Κρήτης απο τους Γερμανούς τα πράγματα αλλάζουν άρδην. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα είναι σκληρά και δύσκολα, καθως ο κρητικός λαός θα γνωρίσει τη βιαιότητα των χιτλερικών στρατευμάτων και τα αιμοβόρα αντίποινα, απέναντι στις αντισασιακές κινήσεις των κρητικών. Ενέργειες πέρα απο διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες για τις οποίες ποτε δεν αποζημιωθήκαμε ούτε ακούσαμε ένα “συγγνώμη” αλλα ακόμα και σήμερα το 4ο Ράϊχ έχει βάλει στο μάτι πάλι τη χώρα μας…
Γ.Β.
