Νόμιμες οι βιοτεχνίες στον κάμπο της Αγιάς

ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΤΡΙΜΕΛΟΥΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΧΑΝΙΩΝ

Ανατρέπονται τα περι υψηλής παραγωγικότητας, με ένα νόμο που ξαφνικά άρχισε να εφαμρόζεται μόνο στα Χανιά και οδήγησε σε απελπισία αγοραστές με οικοδομήσιμα οικόπεδα εκτός σχεδίου. Η δημοσίευση είναι απο τα Χανιώτικα Νέα :

Με απόφασή του το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων έκρινε νόμιμη την αδειοδότηση βιοτεχνιών και επιχειρήσεων στην περιοχή του κάμπου της Αγιάς (Αγιά, Γαλατάς, Βαρύπετρο, Βαμβακόπουλο, Περιβόλια κ.α.) κατά το χρονικό διάστημα από τον Μάρτιο 2006 και μέχρι τα τέλη του 2010.
Για το λόγο αυτό αθώωσε για την έκδοση ή ανανέωση αδειών, τον τέως Νομάρχη Χανίων Γρηγόρη Αρχοντάκη αλλά και τη Διευθύντρια της Διεύθυνσης Ανάπτυξης, Κασσιανή Τσιράκη, την προϊσταμένη του Τμήματος Περιβάλλοντος Ρωξάνη Μπολιεράκη και την τότε αντινομάρχη Φωτεινή Καραβιτάκη.
Κατηγορούμενος για την ίδια απόφαση ήταν και ο τότε αντινομάρχης Γιώργος Αγοραστάκης για τον οποίο αποδείχτηκε ότι “δεν συμμετείχε στην λήψη και στην έκδοση οποιασδήποτε απόφασης με την οποία να εκδόθηκε και να ανανεώθηκε κάποια από τις επίδικες άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας για τις βιοτεχνίες και επιχειρήσεις που αναφέρονται στο διατακτικό, δεδομένου ότι άσκησε τα καθήκοντα του ως αντινομάρχης Χανίων κατά το χρονικό διάστημα από 1-1-1999 μέχρι 31-12-2006 και όχι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα”.
Η υπόθεση εκδικάστηκε στην αίθουσα του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων στις 23 Μαρτίου 2011 και καθαρογράφτηκε πριν από λίγες ημέρες.
Πολιτικός ενάγων ήταν κάτοικος της περιοχής σύμφωνα με τον οποίο, από τις βιοτεχνίες οι οποίες λειτουργούν, υποβαθμίζεται η περιοχή.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το σκεπτικό της απόφασης σύμφωνα με την οποία οι ενέργειες των κατηγορουμένων “ήταν νόμιμες, καθόσον δεν προέκυψε ότι η επίδικη έκταση (εντός της οποίας λειτούργησαν οι εν λόγω βιοτεχνίες – επιχειρήσεις) κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ήταν (ή είχε καθοριστεί) γη υψηλής παραγωγικότητας, παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί αναδασμός, αφού ο χαρακτηρισμός μίας έκτασης ως γης υψηλής παραγωγικότητας δεν γίνεται αυτομάτως και αυτοδικαίως ύστερα από έναν αναδασμό, αλλά πρέπει προηγουμένως να εκδοθεί σχετική Κ.Υ.Α. (των Υπουργών Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων) με την οποία θα καθορίζονται τα κριτήρια με τα οποία θα διαβαθμίζεται η αγροτική γη σε ποιότητες και θα κατατάσσεται σε κατηγορίες παραγωγικότητας.
Η σχετική δε Κ.Υ.Α. με αριθμό 168040 που καθόριζε τα κριτήρια αυτά για την επίδικη έκταση εκδόθηκε μόλις τον μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2010, επομένως μέχρι τότε η έκταση αυτή δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως γη υψηλής παραγωγικότητας, ούτε βέβαια οι κατηγορούμενοι μπορούσαν να γνωρίζουν εκ των προτέρων τα κριτήρια που θα καθορίζονταν από τους αρμόδιους Υπουργούς”. Επίσης, σύμφωνα με το δικαστήριο, “από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν προέκυψε ότι οι επίδικες βιοτεχνίες και επιχειρήσεις (που εγκαταστάθηκαν στην επίδικη έκταση ύστερα από έκδοση σχετικής άδειας εκ μέρους των κατηγορουμένων) μόλυναν και ρύπαναν την έκταση αυτήν με οποιονδήποτε τρόπο, και γενικά, δεν αποδείχθηκε ότι το περιβάλλον γύρω από την επίδικη έκταση υποβαθμίστηκε εξαιτίας της εγκατάστασης και λειτουργίας των εν λόγω επιχειρήσεων (δεδομένου και ότι δεν προσκομίστηκε οποιοδήποτε έγγραφο, όπως έκθεση αυτοψίας από κάποια αρμόδια υπηρεσία)”.

Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Ο δικηγόρος δύο εκ των κατηγορουμένων, της Κασσιανής Τσιράκη και της Ρωξάνης Μπολιεράκη, Μανώλης Παπαδομανωλάκης μας λέει:
“Με την απόφαση 952 του 2011 επιβεβαιώνεται ότι οι διατάξεις του νόμου για τη γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας, παραμένουν μέχρι και σήμερα ανενεργές και συνεπώς δεν τίθεται οποιοσδήποτε κίνδυνος για τις νόμιμες δραστηριότητες οι οποίες είχαν αδειοδοτηθεί μέχρι σήμερα στην περιοχή του κάμπου της Αγιάς.
Οι διατάξεις αυτές παραμένουν ανενεργές διότι προαπαιτούμενο για την ισχύ
των, ήταν η έκδοση δύο Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων (Κ.Υ.Α), που θα καθόριζαν η μεν πρώτη τα κριτήρια με τα οποία θα διαβαθμίζονταν σε ποιότητες η αγροτική γη και θα κατατάσσονταν σε κατηγορίες παραγωγικότητας η οποία εκδόθηκε μόλις το Σεπτέμβριο του 2010, δηλαδή μετά απο εννέα έτη από την ισχύ του, η δε δεύτερη τα γεωγραφικά όρια της γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας, η οποία μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί”.
Καταλήγοντας ο κ. Παπαδομανωλάκης υποστηρίζει:
“Η γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας, ως μη ανανεώσιμος φυσικός πόρος που βρίσκεται σε ανεπάρκεια και κοινωνικό αγαθό μεγάλης σπουδαιότητας για τη κοινωνία και την οικονομία, πρέπει να διαφυλαχθεί και να προστατευτεί. Οχι όμως με ισοπεδωτικές, πρόχειρες και αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις στον προσδιορισμό της, κενά και σύγχυση στην εφαρμογή της, όχι με τη θυσία των άλλων τομέων της οικονομίας για να αποκατασταθεί η αδικία που προκλήθηκε από την αχαλίνωτη και απρογραμμάτιστη εκτός σχεδίου δόμηση, τη κύρια ευθύνη της οποίας φέρει η ίδια η πολιτεία ελλείψει θεσμοθετημένων χρήσεων γης.   Προστατεύεται με σαφές και συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο, με ξεκάθαρο θεσμικό πλαίσιο που θα ταξινομεί, οριοθετεί και χαρτογραφεί τη γεωργική γη κατά κατηγορίες και θα αναγνωρίζει ως άξιες προστασίας του Νόμου όποιες νόμιμες δραστηριότητες αναπτύχθηκαν σε ευρύτερη γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας”.