Επιβεβαιώνεται η απόπειρα δολοφονίας του Π.Λ.Φέρμορ!

Τι συνέβη και ο Πάτρικ Λη Φέρμορ δεν έζησε ποτέ στην Κρήτη , αλλά επέλεξε την Μάνη;

Στο ερώτημα αυτό έδωσε απάντηση πριν λίγες μέρες το cretalive με το άρθρο του Γ.Αεράκη (εδώ) όπου αποκαλύφθηκε ότι είχε γίνει απόπειρα δολοφονίας του μετά από ένα ατυχές περιστατικό!

Τώρα αυτό το γεγονός επιβεβαιώνεται και από άλλη πηγή! Ο Δ.Ξυριτάκης στο βιβλίο που ετοιμάζει αναφέρεται στην ιδιότυπη βεντέτα που είχε ξεκινήσει. η ‘Πατρίς’ σήμερα προχωρά σε προδημοσίευση απ’ το βιβλίο του Δ. Ξυριτάκη “Λόγω τιμής. Ιστορίες κρητικής βεντέτας” στο οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων:

‘…Πρωτοπαλίκαρο του Λη Φέρμορ ήταν ένας νέος από τον Άγιο Βασίλειο ονόματι Γιάννης Τσαγκαράκης. Τέλη του 1942 και αρχές του 1943 η ομάδα του Πάτρικ λημέριαζε σε ένα μέρος του Ψηλορείτη που λέγεται «Κορακόπετρα», στο μιτάτο του Στεφανογιάννη. Οι άντρες βρίσκονταν σε κατάσταση επιφυλακής γιατί είχαν έρθει πληροφορίες ότι επίκειται επίθεση των Γερμανών. O Λη Φέρμορ καθόταν σε μια πέτρα, έχοντας στα πόδια του το τουφέκι και δεξιά του καθήμενο τον Τσαγκαράκη,
όταν ακούστηκε η φοβερή κραυγή: «Γερμανοί!». Προφανώς κάποιος υπερβολικά καχύποπτος παρεξήγησε μια κίνηση από το διπλανό δάσος κι έσπευσε να ειδοποιήσει τους άνδρες. Ο Πάτρικ, αληθινός αίλουρος, τινάχτηκε σαν ελατήριο ενώ το δά-
χτυλό του πίεσε ενστικτωδώς τη σκανδάλη του τουφεκιού του. Η σφαίρα όμως δε βρήκε δυστυχώς κανένα Γερμανό, αφού τέτοιος δεν υπήρξε μπροστά του. Τυφλή και άδικη, χτύπησε αντίθετα τον αγαπημένο του συμπολεμιστή Τσαγκαράκη στο δεξιό του μηρό, κόβοντας τη λαγώνεια αρτηρία. Όλοι οι άνδρες της ομάδας πέσανε πάνω στο δυστυχή τραυματία για να σταματήσουν το αίμα που έβγαινε με ορμή. Ειδοποιήθηκε μάλιστα και κάποιος γιατρός (Μανούσος), αλλά εις μάτην. Στο τέλος ο Τσαγκαράκης πέθανε από ακατάσχετη αιμοραγία. Ήταν φυσικά ένα ατύχημα με όλη τη σημασία της λέξης, μια ανθρωποκτονία εξ αμελείας, αν ενδιαφέρει ο νομικός της χαρακτηρισμός. Έλα όμως να το πεις στους συγγενείς του θύματος, η σκέψη των οποίων κατευθύνθηκε σχεδόν αυτόματα στην εκδοχή της δολοφονίας του συγγενούς τους, και εκδήλωσαν διαθέσεις αντεκδίκησης.

Οι διαθέσεις αυτές δεν κράτησαν μόνο στη διάρκεια της κατοχής αλλά συνεχίστηκαν και στα κατοπινά χρόνια, κάνοντας δύσκολη τη ζωή του Πάτρικ Λη Φέρμορ, ο οποίος παρέμεινε μεν στην Ελλάδα, υπηρετώντας ως υπάλληλος στη βρετανική πρεσβεία, αλλά ως χώρο διαμονής του επέλεξε αντί της Κρήτης την Καρδαμύλη της μεσσηνιακής Μάνης, όπου έχτισε το σπίτι του ακολουθώντας τους κανόνες της μανιάτικης αρχιτεκτονικής. Η αγάπη του όμως για την Κρήτη τον τραβούσε συχνά στο νησί
και θέλησε να ξεριζώσει το εμπόδιο που τον χώριζε από αυτήν. Ζήτησελοιπόν τη βοήθεια δυο παλιών του συμπολεμιστών, από αυτούς που τον βοήθησαν στην απαγωγή του Κράιπε (Ακουμιανάκης – Πατεράκης). Και οι δυο τους, με τη συμπαράσταση και
άλλων Κρητικών, πλησίασαν την οικογένεια του Τσαγκαράκη και επιχείρησαν να λύσουν την παρεξήγηση: «ο θάνατος του Γιάννη οφείλεται μεν στον Πάτρικ Λη Φέρμορ, αλλά όχι σε δόλο του – ήταν ένα ατύχημα, πράγμα για το οποίο δεν επιτρέπεται ανταπόδοση, αφού δεν θίγεται η οικογενειακή σας τιμή». Λέγεται μάλιστα ότι ο Πάτρικ, για να δείξει το σεβασμό του
στην οικογένεια του Τσαγκαράκη, τους χάρισε ακριβά δώρα. Γεγονός είναι σήμερα ότι έχει επέλθει συμβιβασμός ανάμεσα στην οικογένεια του θύματος και στο δράστη.

Cretalive