“Δεν είμαι εγω” του Γρηγορίου Ξενόπουλου από τα Εκπαιδευτήρια Θεοδωρόπουλου

Από : 3/5/2011 Έως : 4/5/2011

Διοργάνωση : Δήμος Χανίων – Κοινωφελής Επιχειρήσεις Χανίων και Ελ. Βενιζέλου – Διεύθυνση Β/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Χανίων – Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Χανίων – ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης

Τόπος : Θέατρο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΛΗΣΙΔΗΣ

Ώρα : 3/5 : 20.15 και 4/5 : 19.30

Είσοδος : ελεύθερη

Στο πλαίσιο του 16ου Φεστιβάλ Μαθητικής Δημιουργίας που διοργανώνουν ο Δήμος Χανίων, οι Κοινωφελής Επιχειρήσεις Χανίων και Ελ. Βενιζέλου, η Διεύθυνση Β/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Χανίων, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ν. Χανίων και το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης,την Τρίτη 3 και την Τετάρτη 4 Μαΐου 2011, στο θέατρο “Δημήτρης Βλησίδης”, ώρα 20.15 και 19.30 αντίστοιχα, μαθητές των Εκπαιδευτηρίων Θεοδωρόπουλου θα παρουσιάσουν το έργο του Γρηγορίου Ξενόπουλου “Δεν είμαι εγώ”.

Το έργο «Δεν είμ’ εγώ!» ή η «Λογική», μια τρίπρακτη φάρσα του Γρ. Ξενόπουλου, είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα στο ευρύ κοινό, αν και ο ίδιος ο συγγραφέας το θεωρεί το καλύτερο έργο του. Σκοπός του συγγραφέα είναι να σατιρίσει την ανθρώπινη Λογική ή σωστότερα τους ανθρώπους που έχουν ως οδηγό τους μόνο τη Λογική, παραμερίζοντας παντελώς τη φαντασία. Και ενώ η σάτιρα των ανθρώπων της Φαντασίας είναι κοινό θέμα σάτιρας πολλών έργων, η σάτιρα της Λογικής είναι σπανιότερο θέμα.
Βασικό πρόσωπο του έργου είναι ο Πέτρος Παπαπέτρου, καθηγητής μαθηματικών, ο οποίος βασίζεται εξ ολοκλήρου στη λογική. Επειδή έτυχε να μένει στον ίδιο δρόμο με το συνονόματο του Πετράκη Παπαπέτρο, καθηγητή ξένων γλωσσών, του συμβαίνουν-εξαιτίας της συνωνυμίας – διάφορα παράξενα κι ανεξήγητα για τον ίδιο και του αποδίδονται κατά λάθος πράξεις, εντελώς ασύμβατες με το χαρακτήρα του. Στηριζόμενος λοιπόν στη μαθηματική λογική του , καταλήγει στο συμπέρασμα πως διχάστηκε σαν τον Χάλλερ και πως κατήντησε σαν τον Τζέκυλ να βλέπει τον Άλλο, το δεύτερο του «Εγώ»! Έτσι ο ήρωας, αφού φτάνει στα πρόθυρα της πιο κωμικής παραφροσύνης, ξαναβρίσκει τελικά τον αληθινό του εαυτό, καταλήγοντας όμως ότι θα προτιμούσε να είναι ο «Άλλος»!
Η ευρηματική πλοκή του έργου, το πλήθος χαρακτήρων που διαγράφονται εύστοχα και τα ευτράπελα περιστατικά χαρίζουν πλούσιο γέλιο και κέρδισαν τα μικρότερα και μεγαλύτερα μέλη της θεατρικής μας ομάδας. Έτσι και φέτος όλα τα παιδιά δούλεψαν με ιδιαίτερο ενθουσιασμό ,για να ανεβάσουν την παράσταση και να φέρουν στη σύγχρονη εποχή ένα έργο που μπορεί να γράφτηκε πριν από ένα αιώνα περίπου (1915), αλλά αποδεικνύεται πιο επίκαιρο παρά ποτέ, καθώς ζούμε την κυριαρχία της ψυχρής Λογικής . Έγινε τελικά αντιληπτό από τους μαθητές ότι οι άνθρωποι που αφήνονται στον «αλάνθαστο» , τάχα, συλλογισμό, μπορούν να γελοιοποιηθούν όσο και εκείνοι που παραμερίζουν ολότελα τη Λογική και πελαγοδρομούν με τη Φαντασία τους. Γιατί ο σωστός και ολοκληρωμένος άνθρωπος πρέπει να συνταιριάζει Φαντασία και Λογική!