Το Ελσίνκι δεν θέλει, το Βερολίνο δεν μπορεί

Η νέα απόπειρα του πρωθυπουργού να εξα­σφαλίσει ουσιαστική στήριξη ώστε να προχωρήσει το θέμα της βοήθειας προς την Ελλάδα φαίνεται πως σκαλώνει ακόμα μια φορά. Η παρουσία τού Γ. Παπανδρέου στη Γερμα­νία ήρθε την πλέον ακατάλληλη στιγμή, λόγω της ήττας του κόμματος της Άνγκελα Μέρκελ στις το­πικές εκλογές του Αμβούργου.

Οι εξελίξεις είχαν αποτέλεσμα να σκληρύνει κι άλλο η στάση της καγκελαρίου προς τη χώρα μας, ενόψει της κρίσιμης συνόδου κορυφής του Μαρτί­ου, στην οποία – κανονικά – πρέπει να επικυρωθεί η απόφαση για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του υπάρχοντος δανείου. Όμως, παρά το γεγονός ότι η απόφαση έπρεπε να θεωρείται μια τυπική δι­αδικασία, η κωλυσιεργία της κυβέρνησης και η έλ­λειψη διπλωματικής γραμμής στις τελευταίες Συ­νόδους Κορυφής, σε συνδυασμό με τις πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της Γερμανίας, προσθέ­τουν διάφορα βαρίδια στην απόφαση.

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», η Μέρκελ συνέδεσε οποιαδήποτε θετική εξέλιξη για την Ελ­λάδα με τα εξής:

1 Πλήρη συμφωνία στο σχέδιο ανταγωνιστικό­τητας του γαλλογερμανικού άξονα, κάτι που βέβαια θα σήμαινε λιτότητα διαρκείας για τη χώ­ρα μας.

2 Πιο ήπιους τόνους και «κλείσιμο» των υποθέ­σεων δωροδοκίας που εμπλέκουν τις γερμα­νικές εταιρείες Siemens και Ferrostaal.

3 Eξασφάλιση των συμφερόντων γερμανικών εταιρειών στις αποκρατικοποιήσεις που ανα­μένονται και ιδιαίτερα της Deutsche Telekom στον ΟΤΕ.

4 Διασφάλιση ότι, παρά τη δραστική μείωση στα κονδύλια για αμυντικούς εξοπλισμούς που θα υποστεί η Ελλάδα ως μέρος του μνημονί­ου, η Γερμανία θα είναι πρώτη στη λίστα αγορών εξοπλισμών.

Λιτότητα διάρκειας

Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός επέμει­νε στη γραμμή να δοθεί η επιμήκυνση αλλά και η δυνατότητα να πάρει η Ελλάδα νέα δάνεια από τον μηχανισμό του ΕFSF (εάν και εφόσον αποφα­σιστεί από την Ε.Ε.), ώστε να εξυπηρετήσει το διο­γκούμενο χρέος. Στη χείριστη περίπτωση το Μαξί­μου επιδιώκει να αποσυνδέσει την απόφαση για την επιμήκυνση από τις υπόλοιπες αποφάσεις, ώστε να «υπάρξει μια καλή είδηση».

Η Μέρκελ όμως επιμένει ότι όλα αυτά πρέπει να μπουν στο ίδιο καλάθι αποφάσεων και προ πάντων ότι οι παραχωρήσεις για την αύξηση των κονδυλίων του EFSF θα δοθούν μόνο εάν περάσει η γαλλογερμανική πρόταση για σκληρή λιτότητα διαρκείας.

Ως προς το θέμα της επιμήκυνσης, οι Γερμανοί φαίνονται διατεθειμένοι να το παραχωρήσουν, εφόσον όμως η Ελλάδα δεσμευθεί στους πιο πά­νω τέσσερις όρους. Να υπενθυμίσουμε το ρεπορ­τάζ του «Π» ότι η κυβέρνηση, με μεγάλη καθυ­στέρηση, άρχισε να ζητάει την αποσύνδεση της απόφασης για επιμήκυνση του υπάρχοντος δα­νείου από τα υπόλοιπα θέματα της ευρωζώνης. Από τον Νοέμβριο, οπότε ελήφθη η πολιτική από­φαση σε επίπεδο Eurogroup, μέχρι σήμερα δεν υπήρξε καμία ουσιαστική πίεση από πλευράς Ελ­λάδας, που έβαλε το θέμα στον… αυτόματο πι­λότο.

Σκληρή στάση

Ένα από τα δύο πάγια βέτο κατά της χώρας μας είναι αυτό της Φινλανδίας, που μαζί με την Ολ­λανδία παρουσιάζουν τους τελευταίους μήνες πολύ σκληρή στάση. Οι δύο χώρες υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να υπάρξει επιμήκυνση ούτε να δο­θούν νέα δάνεια στην Ελλάδα χωρίς νέες διασφα­λίσεις για μέτρα.

Οι υπουργοί Οικονομικών των δύο αυτών χω­ρών στα δύο τελευταία Eurogroup επέμειναν ότι η Ε.Ε. δεν πρέπει να ξελασπώσει την Ελλάδα με χαμηλότοκα δάνεια, «διότι το δημοσιονομικό έλ­λειμμα και χρέος δεν οφείλεται στην παρούσα κρίση, αλλά στη μακροχρόνια κακοδιαχείριση». Μάλιστα, όσο περνάει ο καιρός και διαφαίνεται ότι η πραγματική οικονομία βρίσκεται στο κόκκι­νο και τα μέτρα δεν αποδίδουν, τόσο παγιώνεται η στάση των λεγόμενων σκληροπυρηνικών χωρών.

Σκοπός της επίσκεψης του πρωθυπουργού στο Ελσίνκι και της συνάντησής του με την ομόλογό του Μαρί Κιβινιέμι ήταν να την πείσει να άρει το βέτο με τη δικαιολογία ότι θα υπάρξει «πολιτική αστάθεια στην Ελλάδα εάν δεν δοθεί τουλάχιστον η επιμήκυνση». Όμως η Φινλανδία, πατρίδα του επιτρόπου για οικονομικές και νομισματικές υποθέσεις Όλι Ρεν, έχει πάγια θέση κατά των χωρών της ευρωζώνης με υψηλό δημόσιο χρέος και δύ­σκολα κάμπτεται.

Όσο για το βέτο της Ολλανδίας, μαθαίνουμε ότι το Μαξίμου επιχείρησε να ορίσει συνάντηση και εκεί, όμως το ολλανδικό πρωθυπουργικό γραφείο απάντησε με την εναλλακτική πρόταση της… τη­λεδιάσκεψης !!!

[Το Ποντίκι]