Συνεχίζεται η ελεύθερη πτώση της τιμής του λαδιού
Επιβεβαιώθηκαν για μια ακόμη φορά με τον χειρότερο τρόπο τα μηνύματα στην αγορά του λαδιού, με την τιμή να συνεχίζει την καθοδική της πορεία.
Όπως είχε επισημάνει με εκτενές ρεπορτάζ της η «Τ», η εβδομάδα που διανύουμε είναι από τις πλέον κρίσιμες της ελαιοκομικής περιόδου, κάτι που επιβεβαιώθηκε από τη νέα πτώση της τιμής του λαδιού στην Κρήτη, το οποίο αγοράζεται πλέον προς 1,90 ευρώ το κιλό για προϊόν ως τρεις γραμμές οξύτητα!
Ήδη από τις 12 Ιανουαρίου η ΕΑΣ Ρεθύμνου έχει την κατώτερη τιμή που συναντάει κανείς στην αγορά από τις Ενώσεις, ενώ ακολουθεί η ΕΑΣ Κυδωνίας – Κισάμου και η ΑΒΕ Ανατολή με 1,95 ευρώ το κιλό.
Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται από τις Ενώσεις και τους Συνεταιρισμούς, η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο και η τιμή του ελαιολάδου έχει βρεθεί από τα 2,20 ευρώ το κιλό για προϊόν ως τρεις γραμμές να μην πωλείται καθόλου ή να αγοράζεται σε εξευτελιστικές τιμές!
Και όλα αυτά τη στιγμή που στην Ιταλία η τιμή κυμαίνεται από 2,58 ως και 3,25 ευρώ, όπως φαίνεται και στον πίνακα τιμών του Συνδέσμου Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης.
Ενώ στην Ισπανία οι τιμές αγοράς είναι από 1,86 ευρώ ως 2,24 ευρώ το κιλό, με τη μεγάλη διαφορά όμως ότι η χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου στον τομέα του λαδιού είναι πολύ πιο οργανωμένη και οι ελαιοπαραγωγοί έχουν κέρδος μεγαλύτερο από το δικό μας, ακόμη και με αυτές τις τιμές.
Τα αίτια
Μια από τις βασικές αιτίες, όπως έχει επισημανθεί πάρα πολλές φορές, είναι η γενική αδιαφορία που υπάρχει για τη ζήτηση και την αγορά του λαδιού, σε συνδυασμό με τον μεγάλο ανταγωνισμό που υπάρχει από τις χώρες της Ιταλίας και της Ισπανίας.
Μια άλλη αιτία για την κάθετη πτώση των τιμών είναι το γεγονός πως οι αγρότες μαζικά σπεύδουν να πουλήσουν το λάδι τους στις κατά τόπους Ενώσεις, με συνέπεια να υπάρχει αύξηση στην προσφορά.
Κάτι που φυσικά συνεπάγεται αδυναμία απορρόφησης των ποσοτήτων σε αξιοπρεπείς τιμές, ειδικά εν μέσω αυτής της οικονομικής λαίλαπας που μαστίζει την Ελλάδα.
Παράλληλα, σημαντικός παράγοντας -σε συνάρτηση με το παραπάνω αίτιο-είναι η έλλειψη ρευστότητας. Έτσι οι περισσότεροι ιδιώτες έμποροι δεν το αγοράζουν πλέον, καθώς δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά, ενώ οι λίγοι που εξακολουθούν να αγοράζουν το παίρνουν ακόμη και προς 1,75 ευρώ το κιλό.
Πρόκειται για μια τιμή κάτω του κόστους παραγωγής, με τους ελαιοπαραγωγούς να εγκαταλείπουν τους ελαιώνες τους και τα λιόφυτα να μένουν αράβδιστα.
Οι εξελίξεις είναι δυσάρεστες και όπως πάει το πράγμα πρέπει να θεωρούνται τυχεροί όσοι πρόλαβαν και πούλησαν το προϊόν τους στις αρχές της ελαιοκομικής περιόδου, όταν και ίσχυαν οι περσινές τιμές.
Και όλα αυτά τη στιγμή που στις περιοχές που υπάρχει παραγωγή, δηλαδή σε αυτές από την περιοχή του Ηρακλείου ως αυτή του Αρκαλοχωρίου, τα ελαιουργεία λειτουργούν σε ικανοποιητικό βαθμό, με δεδομένο και τις δυσκολίες που υπάρχουν στην αγορά του λαδιού.
Όμως, το επιπλέον δυστύχημα είναι ότι και οι περιοχές που έχουν ελιές δεν βγάζουν ποιοτικό ελαιόλαδο. Το λάδι είναι πολλών γραμμών οξύτητας, με τις αποδόσεις να είναι απογοητευτικές.
