Ο Μιναρές “Νερατζέ” στο Ρέθυμνο έχει άμεσο πρόβλημα!
Στη μοναξιά του θλιβερός έμεινε να θυμίζει
Της Τούρκικης φριχτής σκλαβιάς τη μαύρη εποχή
Και στέκει τώρα έρημος και δίχως να ελπίζει
Βουβός, βαρύς κι αμίλητος χωρίς απαντοχή.
Γιώργης Καλομενόπουλος, 1964
Αυτούς τους στίχους έγραψε ο ποιητής Γιώργης Καλομενόπουλος το 1964 για τον αγέρωχο Μιναρέ “Νεραντζέ”,τον σπουδαιότερο Μιναρέ του Ρεθύμνου λόγω του ύψους του και του διπλού εξώστη του.
Ο Μιναρές στα μάτια του ποιητή παίρνει ανθρώπινη διάσταση, έχει αισθήματα, λυπάται και κλαίει για τη μοναξιά και την εγκατάλειψη.
Σήμερα, το 2010, το επιβλητικό μνημείο του Ρεθύμνου είναι παραδομένο στη σκόνη του χρόνου, μέσα σ’ ένα προστατευτικό μεταλλικό ικρίωμα.
Τώρα, και αυτός ακόμη ο προστατευτικός θώρακας, μετά από 6 τόσα χρόνια αρχίζει ήδη να φθείρεται.
Χθες, 19.4.2010 κατακρημνίστηκε ένα μεγάλο ξύλινο μαδέρι από αυτά που έχουν στερεωμένα στα διαζώματα και έπεσε καταμεσίς του δρόμου, σημάδι πως η φθορά ακόμη και του προστατευτικού θώρακα προχωρεί επικίνδυνα. Άλλωστε έχουν περάσει 6 περίπου χρόνια από την τοποθέτησή του. Απευθύνω έκκληση προς κάθε υπεύθυνο για άμεση παρέμβαση πριν να θρηνήσομε θύματα.
Μανόλης Καλλέργης
Πρόεδρος Συνδέσμου Διαδόσεως Καλών Τεχνών
