Χυμός Βραζιλίας και γάλα Βρέμης

Αν για κάποια προϊόντα της φημίζεται η Κρήτη, είναι το πορτοκάλι, το λάδι, τα γαλακτοκομικά της κτηνοτροφίας της. Παραδοσιακές καλλιέργειες και δραστηριότητες αιώνων ή και χιλιετηρίδων, από τη Μινωική ακόμα εποχή.

Αυτό όμως το ιστορικό κεκτημένο, αυτή η εικόνα της Κρήτης απουσιάζει από τα αεροπλάνα που ταξιδεύουν από και προς την Κρήτη, φέρνοντας ή ξεπροβοδίζοντας επισκέπτες από την Ελλάδα κι όλο τον κόσμο. Σε αυτά τα αεροπλάνα, μπορεί κανείς να δοκιμάσει χυμούς πορτοκαλιού Βραζιλίας και γάλα …Βρέμης !

Είναι ενδεικτικό της εξάρτησης της χώρας μας, της απόλυτης καταστροφής της τοπικής της οικονομίας, της διάλυσης της αγροτικής της παραγωγής. Κάποτε η Κρήτη όχι μόνο παρήγαγε όλων των ειδών τα αγροτικά προϊόντα τρέφοντας όχι μόνο τους Κρητικούς αλλά κι εξάγοντας αγροτικά προϊόντα στην Ευρώπη κι όλο τον κόσμο.

Σήμερα, δε φτάνει που αγοράζουμε ΙΧ, πολεμικά αεροπλάνα, φρεγάτες και υποβρύχια που γέρνουν (!) από τη Γερμανία, τη Γαλλία κ.ο.κ, φτάσαμε κιόλας στο σημείο να καταναλώνουμε ακόμη και σε δημοτικά καταστήματα χυμούς πορτοκάλι Βραζιλίας και να σαπίζουν τα δικά μας πορτοκάλια πάνω στα δέντρα, γιατί «δε συμφέρει να τα μαζέψουμε». Φτάσαμε στο σημείο να καταναλώνουμε γάλα … Βρέμης και την ίδια στιγμή οι δικοί μας κτηνοτρόφοι να φυτοζωούν.

Κι αυτή η αλλαγή στις καταναλωτικές μας συνήθειες έχει επιπτώσεις τόσο στην τοπική οικονομία (απόλυτη εξάρτηση από τον τουρισμό, αύξηση των εισαγωγών και διαρροή συναλλάγματος, υπερχρέωση κλπ) αλλά και στην υγεία τη δική μας και των παιδιών μας που σύμφωνα με έρευνες αντιμετωπίζουν πλέον σοβαρό πρόβλημα παχυσαρκίας.

Υπάρχουν σοβαρές ευθύνες για αυτή την κατάσταση. Ξεκινώντας από τις κυβερνήσεις και τους κομματικούς μηχανισμούς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που δε διασφάλισαν τα αγροτικά μας προϊόντα, δεν ενθάρρυναν τη στροφή προς τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία και την υγιεινή διατροφή, δε φρόντισαν για την πιστοποίηση και παραγωγή ποιοτικών προϊόντων χωρίς χημικά λιπάσματα, δεν αγωνίστηκαν για την προώθηση των τοπικών αγροτικών προϊόντων, διέλυσαν τους συνεταιρισμούς και καλλιέργησαν στον αγροτικό κόσμο τη λογική των επιδοτήσεων σα ρουσφέτι κι όχι ως στήριξη της παραγωγής και πιστοποίησης ποιοτικών τοπικών προϊόντων.

Και πέρα από αυτό, ως τοπικές ηγεσίες σε Δήμους, Νομαρχίες και Περιφέρειες δεν εξασφάλισαν ούτε καν την κατανάλωση μόνο τοπικών προϊόντων στις εκδηλώσεις τους και στις δημόσιες υπηρεσίες, τα κυλικεία των σχολείων.

Η Περιφέρεια κι η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να αρθεί πλέον στο ύψος των περιστάσεων. Να στηρίξει την τοπική παραγωγή βιολογικών προϊόντων κατ’ αρχάς για τοπική κατανάλωση και στη συνέχεια για εξαγωγές. Να στηρίξει υγιείς συνεταιριστικές προσπάθειες και τη σύνδεση δικτύων παραγωγών και καταναλωτών  Να προωθήσει εκστρατεία ενημέρωσης των πολιτών για τα τοπικά προϊόντα και να φροντίσει να τα βάλει υποχρεωτικά σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, τα σχολεία, τις εκδηλώσεις Δήμων και δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών.

[agonaskritis.gr]