Εξαγγελίες Παπανδρέου στη Δ.Ε.Θ. σε ένα κλίμα εκτόνωσης της κρίσης
Στον τελευταίο φορολογικό νόμο προβλεπόταν η μείωση από το 24% στο 20% σε ορίζοντα τετραετίας (μία μονάδα ανά χρόνο). Μετά, όμως, από τις πιέσεις όλων των παραγωγικών φορέων, η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει στην εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου από την επόμενη χρονιά.
Επιπλέον, ο Γ. Παπανδρέου, ανακοίνωσε και την τελευταία ευκαιρία των φορολογουμένων να κλείσουν τις φορολογικές εκκρεμότητες τους, με την ευνοϊκή ρύθμιση της περαίωσης. Η περαίωση για το κλείσιμο εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων θα αφορά στα έτη 2000- 2009 και θα απευθύνεται σε περισσότερους από 1 εκατομμύριο ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις, που θα κληθούν να κλείσουν τις εκκρεμότητες του παρελθόντος χωρίς έλεγχο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο τέλος του έτους, μετά την παράταση που δόθηκε πρόσφατα, παραγράφονται οι υποθέσεις χρήσεων 2000 έως και 2004 που αφορούν πλαστά, εικονικά ή νοθευμένα φορολογικά στοιχεία, υποθέσεις με κατασχεθέντα ανεπίσημα βιβλία και στοιχεία και υποθέσεις μη υποβολής δήλωσης. Εκτιμάται ότι στα δημόσια ταμεία θα εισρεύσουν πάνω από 1,5 δισ. ευρώ.
Επίσης ο πρωθυπουργός εξήγγειλε ότι μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους θα έχουν υλοποιηθεί οι εξής δράσεις: απελευθέρωση των οδικών μεταφορών, άνοιγμα όλων των άλλων κλειστών επαγγελμάτων, το σχέδιο αναδιάρθρωσης του ΟΣΕ και σχέδια για τον εξορθολογισμό της λειτουργίας όλων των ζημιογόνων ΔΕΚΟ, αναδιάρθρωση του φορολογικού μηχανισμού, νέο πλαίσιο για ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, νέος αναπτυξιακός νόμος, εξειδίκευση του σχεδίου για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με επενδυτικές πρωτοβουλίες και όπου χρειάζεται με αποκρατικοποιήσεις, απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, σχέδιο για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος, ολοκλήρωση της Ενιαίας Αρχής Πληρωμής στο Δημόσιο,ο νέο πλαίσιο για τις προμήθειες των νοσοκομείων και ολοκλήρωση των διπλογραφικών συστημάτων, λειτουργία του ολοήμερου νοσοκομείου, λειτουργία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου, απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης νέων επιχειρήσεων, νέο σχέδιο για την προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας, αλλαγές στο χώρο της παιδείας.
Αναλυτικά, η ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ είχε ως εξής:
“Πέρασαν κιόλας 11 μήνες από την στιγμή που οι Έλληνες μας εμπιστεύτηκαν το τιμόνι της χώρας.
Μας ζήτησαν να σταματήσουμε τον κατήφορο. Απαίτησαν αλλαγή πορείας. Σε αυτούς τους 11 μήνες, βρεθήκαμε απέναντι στην μεγαλύτερη κρίση που αντιμετώπισε η Ελλάδα στην πρόσφατη ιστορία της.
Κάθε ώρα, κάθε στιγμή, όλους αυτούς τους 11 μήνες, δώσαμε ένα σκληρό, τιτάνιο αγώνα για να σώσουμε την πατρίδα μας από αυτό που μόλις πριν από λίγους μήνες όλοι θεωρούσαν δεδομένο, τη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Το θέμα για πολλούς δεν ήταν το «αν», αλλά το «πότε». Κι όμως, με αγώνα όλων των Ελλήνων, με σκληρή προσπάθεια, με κόπο, με θυσίες, καταφέραμε να αποτρέψουμε αυτό που και εντός και εκτός της χώρας θεωρούσαν αναπόφευκτο. Και σε πείσμα όλων, και αυτών που ακόμη και σήμερα καιροφυλακτούν, και αυτών που θέλουν ή ήθελαν να μας διασύρουν διεθνώς, εμείς τα καταφέραμε, εμείς θα τα καταφέρουμε, εμείς πάμε μπροστά. Η πατρίδα μας, η Ελλάδα πάει μπροστά.
Πριν από λίγες μέρες, έγραψε ο Pierre Briancon στο «Reuters» για τη χώρα μας τα εξής:
«Στην πρόσφατη ιστορία, καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει κάνει αυτό που καταφέρνει να κάνει η Ελλάδα.
Περιστολή των δαπανών, μεγάλες δομικές αλλαγές, μάχη κατά της φοροδιαφυγής, αναμόρφωση του δημόσιου τομέα, τεράστια μείωση του ελλείμματος μέσα σ’ ένα χρόνο».
Και καταλήγει, με απορία: «Αυτοί είναι οι Έλληνες, που πυροδότησαν την κρίση δημοσίου χρέους στην Ευρώπη;».
Ναι, αυτοί είμαστε και αποδεικνύουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε. Μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Και αν σήμερα διατυπώνονται, ιδιαίτερα στον ξένο Τύπο, εγκωμιαστικά σχόλια για τη χώρα, για τη βούληση για αλλαγή, εγώ σήμερα, από αυτό εδώ το βήμα, θέλω να πω από καρδιάς σε ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, ότι είναι ο μόνος που αξίζει με το παραπάνω αυτούς τους επαίνους.
Γιατί όσα καταφέραμε τους τελευταίους μήνες, τα καταφέραμε μαζί. Η Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς. Και όπως μαζί καταφέραμε να σώσουμε την πατρίδα μας από τη χρεοκοπία, μαζί θα καταφέρουμε και να την αλλάξουμε ριζικά, να την αναμορφώσουμε, να την βγάλουμε οριστικά από την κρίση. Και αυτό γίνεται. Και βέβαια γίνεται.
Φίλες και φίλοι,
Το 2004 είχαμε καταφέρει να ζούμε σε μια Ελλάδα που, παρά τις διαρθρωτικές αδυναμίες της, προόδευε, ενέπνεε το σεβασμό σε γείτονες, σε φίλους, σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο. Τα προβλήματα δεν είχαν λυθεί όλα, αυτό είναι βέβαιο. Έπρεπε να αλλάξουν πολλά. Όμως, είχαμε θέσει τις βάσεις για να κάνουμε το άλμα. Το άλμα σε μια Ελλάδα καλύτερη, δικαιότερη, με ισχυρή και αυτόφωτη οικονομία.
Όμως, αυτό το άλμα, η πατρίδα μας δεν το έκανε ποτέ. Αντί γι’ αυτό, γυρίσαμε πίσω. Πολύ πίσω.
Αντί να χτίσουμε τότε πάνω στα θεμέλια που είχε δημιουργήσει η χώρα μας ως έθνος, ως κοινωνία, ως λαός, τα γκρεμίσαμε κι αυτά.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, συνέβη ίσως το μεγαλύτερο πισωγύρισμα της χώρας στη σύγχρονη ιστορία μας.
Το 2004, ήμασταν 37οι στον κόσμο στις διεθνείς κατατάξεις ανταγωνιστικότητας. Με τα τελευταία στοιχεία, η Ελλάδα έχει πέσει στην 83η θέση, δηλαδή έχουμε πέσει 46 θέσεις στην ανταγωνιστικότητα της χώρας μας.
Στις μετρήσεις της Διεθνούς Διαφάνειας για το 2009, πέσαμε 14 θέσεις στην κατάταξη διαφθοράς μέσα σε ένα χρόνο. Στις κατατάξεις επιχειρηματικότητας της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη θέση των χωρών του ΟΟΣΑ: την 109η θέση στον κόσμο.
Και όταν πέρυσι, λίγο πριν από τις εκλογές, έκανα οξεία κριτική στην προηγούμενη κυβέρνηση, αποδείχθηκε τελικά ότι ακόμα και αυτή η κριτική ήταν πολύ ήπια, για να περιγράψει αυτό που τελικά βίωσε η Ελλάδα.
Το αποκορύφωμα ήταν η μεγαλύτερη κρίση που μας έφερε στο χείλος της καταστροφής και τους Έλληνες στο χείλος της παρατεταμένης φτώχειας. Όχι απλώς στην οικονομική στενότητα, αλλά στην εξαθλίωση. Αυτό θα αντιμετωπίζαμε. Αυτή την κρίση κληθήκαμε να διαχειριστούμε τους τελευταίους 11 μήνες.
Σήμερα, βρισκόμαστε σε μια περίοδο μετάβασης. Μία καθόλου εύκολη μετάβαση. Το γνωρίζω. Γνωρίζω τα προβλήματα, γνωρίζω τις δυσκολίες. Συμπάσχω με όσους φορτώνονται αμαρτίες άλλων. Αλλά αυτή η μετάβαση, όσο επώδυνη κι αν είναι, είναι ο τοκετός που γεννά μια διαφορετική Ελλάδα.
Το λέω, γιατί με ρωτούν πολλοί: «έχει δικαίωμα στην ελπίδα ο Ελληνικός λαός;» Η απάντησή μου: όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και κάθε λόγο να ελπίζει. Είμαστε εδώ, με όλους όσοι θέλουν να αλλάξουμε τη χώρα μας. Να χτίσουμε μαζί ένα καλύτερο μέλλον. Με ευκαιρίες και δυνατότητες. Και πιστεύω απόλυτα στη δύναμη που έχουμε.
Φίλες και φίλοι, τη μάχη τη δίνω, τη δίνουμε και θα τη δώσουμε για την Ελλάδα, παντού. Μια μάχη, χωρίς να υπολογίζω το πολιτικό κόστος.
Το κάνω, διότι πιστεύω στις δυνατότητες αυτού του τόπου, εξοργίζομαι όταν αδικείται, ανυπομονώ όταν δεν αξιοποιεί το τεράστιο ανθρώπινο δυναμικό, τους νέους, τους ικανούς ανθρώπους, πονάω όταν βλέπω να την πληρώνει ο αδύναμος.
Η μάχη που δίνουμε είναι για την επιβίωση της Ελλάδας. Η μάχη αυτή, δεν είναι μάχη που θα κερδίσει ή θα χάσει ο πρωθυπουργός ή η κυβέρνησή του. Αυτή την μάχη, ή την κερδίζουμε όλοι – όλοι μαζί – ή βουλιάζουμε όλοι μαζί.
Το μήνυμα απόψε είναι μήνυμα συλλογικής προσπάθειας, συλλογικής ευθύνης, συλλογικής απόφασης να αναμορφώσουμε την χώρα. Είναι μήνυμα ελπίδας, για να ξαναβρούμε την συλλογική μας συνείδηση ως έθνος, ως κοινωνία και ως πολίτες.
Η πρόκληση δεν είναι κομματική. Είναι πατριωτική. Γι’ αυτό, θέλω απόψε να σας κάνω κοινωνούς των στόχων και του προγραμματισμού μας.
δείτε τη συνέχεια εδω