Νέες αποκαλύψεις Βαρουφάκη: “Ο Τόμσεν μου είχε προτείνει διαγραφή χρέους 54 δισ.”

varoufakis_langardO Γιάνης Βαρουφάκης, υπουργός Οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης Τσίπρα, από τον Ιανουάριο του 2015 έως και τον Ιούλιο του ίδιο χρόνου, κάνει μέσω άρθρο του στο Spiegel νέες αποκαλύψεις.

Όπως υποστηρίζει, τον Φεβρουάριο του 2015, ο Πολ Τόμσεν του είχε προτείνει κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά 54 δισ. με αντάλλαγμα “σοβαρές” μεταρρυθμίσεις. Αλλά τη… χαρά του Έλληνα υπουργού (τότε) έκοψε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, που επανέλαβε το… forget it αλλά για άλλον Γιάννη (με ένα ν αυτή τη φορά).

Σύμφωνα με τον Γιάνη Βαρουφάκη, τα όσα έρχονται στο φως από το Wikileaks δεν είναι τίποτα περισσότερο από τον “πόλεμο” ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη Γερμανία, δεν κρύβει την εκτίμηση πως το Ταμείο θέλει να αναβάλει τις όποιες αποφάσεις έως τον Ιούλιο, ωθώντας την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού όπως έγινε και τον Ιούλιο του 2015.

«Οι διαρροές στην WikiLeaks δείχνουν ότι διεξάγεται ένας φθοροποιός πόλεμος μεταξύ του ΔΝΤ και της Γερμανίας. Δείχνουν επίσης ότι το ΔΝΤ εξετάζει σοβαρά μια τακτική αναβλητικότητας έτσι ώστε οι όποιες αποφάσεις να ληφθούν τον Ιούλιο, σπρώχνοντας για μια ακόμα φορά την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, όπως έγινε τον Ιούλιο του 2015», γράφει.

Κατηγορεί δε την Κομισιόν για πολιτικά παιχνίδια με στόχο να… καλύψει την Άνγκελα Μέρκελ! «Το ΔΝΤ έχει δίκιο: Οι αριθμοί της Κομισιόν δεν “βγαίνουν”», λέει ο Γιάνης Βαρουφάκης, σημειώνοντας πως «οι λανθασμένοι υπολογισμοί της Κομισιόν έχουν πολιτικά κίνητρα:

Σε περίπτωση διορθώσεων η Άνγκελα Μέρκελ θα πρέπει να παραδεχθεί ότι το 2010 υποσχέθηκε στην γερμανική βουλή κάτι που δεν μπορεί να τηρηθεί. Ότι η χρεοκοπημένη Ελλάδα θα επιστρέψει κάθε σεντ με τους τόκους. Η παραδοχή αυτή θα ήταν, υπό τις παρούσες συνθήκες, πολιτικό δηλητήριο για την Γερμανίδα καγκελάριο».

Το άρθρο του Γιάνη Βαρουφάκη στο Spiegel όπως δημοσιεύεται στη Deutsche Welle

«Μετά το πράσινο φως για το πρώτο ελληνικό πρόγραμμα στήριξης τον Μάιο του 2010, το ΔΝΤ παραβίασε έναν από τους σημαντικότερους κανόνες του. Να μην χρηματοδοτεί χρεοκοπημένες χώρες. Από τότε η ηγεσία του Ταμείου βιώνει την εξέγερση των συνεργατών του που εμμένουν σε έξοδο του ΔΝΤ, με το επιχείρημα: Σε περίπτωση που η ΕΕ συνεχίσει να αρνείται διαγραφή του ελληνικού χρέους το Ταμείο θα πρέπει να αποχωρήσει από το πρόγραμμα στήριξης

Τον Φεβρουάριο του 2015, μόλις ανέλαβα το υπουργείο Οικονομικών, γνώρισα τον Πολ Τόμσεν, ο οποίος έδειχνε να ενδιαφέρεται ακόμα περισσότερο και από μένα τον ίδιο για ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους. “Τουλάχιστον 54 δις ευρώ του ελληνικού χρέους, που απέμειναν μετά το πρώτο πρόγραμμα στήριξης, θα πρέπει να διαγραφούν άμεσα σε αντάλλαγμα για μεταρρυθμίσεις“, έλεγε ο διευθυντής ευρωπαϊκών υποθέσεων του ΔΝΤ.

Ηχούσε σαν μουσική στα αφτιά μου. Ήμουν έτοιμος να μιλήσω για “σοβαρές μεταρρυθμίσεις“. Όμως η συζήτηση δεν συνεχίστηκε ποτέ, γιατί ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν ήθελε ούτε να ακούσει για διαγραφή του ελληνικού χρέους. (…)

Το ΔΝΤ έχει δίκιο: Οι αριθμοί της Κομισιόν δεν “βγαίνουν“. Είναι υποκρισία όταν η Κομισιόν κάνει σαν να επιδιώκει ένα πρόγραμμα λιτότητας light, τη στιγμή που το “όχι“ της στο κούρεμα σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να πετύχει πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ, άρα θα πρέπει να επιβληθεί ακόμα πιο αυστηρή λιτότητα.

Οι λανθασμένοι υπολογισμοί της Κομισιόν έχουν πολιτικά κίνητρα: Σε περίπτωση διορθώσεων η Άγκελα Μέρκελ θα πρέπει να παραδεχθεί ότι το 2010 υποσχέθηκε στην γερμανική βουλή κάτι που δεν μπορεί να τηρηθεί. Ότι η χρεοκοπημένη Ελλάδα θα επιστρέψει κάθε σεντ με τους τόκους. Η παραδοχή αυτή θα ήταν, υπό τις παρούσες συνθήκες, πολιτικό δηλητήριο για την γερμανίδα καγκελάριο. (…)

Οι διαρροές στην WikiLeaks δείχνουν ότι διεξάγεται ένας φθοροποιός πόλεμος μεταξύ του ΔΝΤ και της Γερμανίας. Δείχνουν επίσης ότι το ΔΝΤ εξετάζει σοβαρά μια τακτική αναβλητικότητας έτσι ώστε οι όποιες αποφάσεις να ληφθούν τον Ιούλιο, σπρώχνοντας για μια ακόμα φορά την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, όπως έγινε τον Ιούλιο του 2015.

Με μια διαφορά: Αυτή τη φορά δεν θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας εκείνος που θα εξαναγκαστεί σε αποφάσεις, αλλά η γερμανίδα καγκελάριος.

Θα αποδεχθεί η Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία στοχεύει σε μια επιστροφή στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, την γραμμή των υφισταμένων της; Πώς θα αντιδράσει η Α. Μέρκελ στις δημοσιεύεις της WikiLeaks; Θα αλλάξουν οι πρωταγωνιστές την στρατηγική τους, τώρα που η κοινή γνώμη ενημερώθηκε;

Την ώρα που σκέπτομαι τα ερωτήματα αυτά με πλημμυρίζει λύπη. Πέρυσι την άνοιξη η Ελλάδα είχε τα όπλα να αντιμετωπίσει την ανικανότητα της τρόικας. Δεν της επιτράπηκε ωστόσο να τα χρησιμοποιήσει.

Το αποτέλεσμα: Το κύρος της Ευρώπης πλήττεται ολοένα και περισσότερο και το μόνο που απομένει στον ελληνικό λαό είναι να βλέπει τις προοπτικές του να χειροτερεύουν».

 

lykavitos